1960/‘70, οι δικές μου δεκαετίες...

- Ο δρόμος στο σπίτι μου ήταν παλιό λιθόστρωτο ( ντουσιμες )...
- Παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό και μπάλα, πολύ μπάλα...

- Το ένα και μοναδικό παιδικό πάρτυ μου το έκανα στο σπίτι μου...
- Ο μανάβης, ο γυρολόγος και ο γανωτής, περνούσε από τος γειτονιές με το γαϊδουράκι του...

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2234394226849135&set=a.1392867994335100&type=3&theater

-Το απόγευμα, σταματούσα το παιχνίδι για να φάω ψωμί με τυρί, η με σάλτσα, η βρεγμένο ψωμί με ζάχαρη,(και καμιά φορά, και καφέ)... 
- Βγαίναμε στο δρόμο για παιχνίδι και οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν...
- Στη γειτονιά μου, υπήρχε μόνο ένα αυτοκίνητο, ενώ στην ευρύτερη γειτονιά υπήρχαν άλλα δυο ημιεπαγγελματικά...
- Μάζευα μανιωδώς χαρτάκια από γκοφρέτες ΜΕΛΟ για να γεμίσω το άλμπουμ και να κερδίσω το δώρο,(ποτέ δεν τα κατάφερα, πάντως απέφυγα το σάκχαρο και έμαθα γεωγραφία)...

- Κρυφάκουγα τις ραδιοφωνικές σειρές ‘’Το σπίτι των ανέμων’’ και ‘’Μικρή πικρή μου άγαπη’’...
- Θυμάμαι το θερινό σινεμά με τα λαϊκά τραγούδια του Πάνου Γαβαλά και της Ρέας Κούρτη...όπως και την ουρά στις ταινίες της Βουγιουκλάκη και του Ξανθόπουλου....
- Φορούσα γαλάζια ποδιά στις τάξεις του Δημοτικού και του Γυμνασίου...
- Στο σχολείο είχαμε το μάθημα της Καλλιγραφίας με πέννα και μελανοδοχείο...
- Πηγαίναμε στο σχολείο και το Σάββατο....
- Οι γαλατάδες του χωριού μας 
ήταν οι πατεράδες μας, που έφερναν το γάλα από το χωράφι στο σπίτι, πάνω σε μουλάρια...
- Η τιμή των παπουτσιών ήταν με τον πόντο και χειροποίητα πάντα ...
- Έτρωγα γλυκό κανταΐφι στο ζαχαροπλαστείο του χωριού, του Γιώργου Μπανιζιώτη ( Γαλάνης)...
-Το παγωτό ήταν χύμα η ξυλάκι, κρέμα η σοκολάτα...
- Έκλεβα το ρομάντζο της γειτόνισσας και διάβαζα το χρονογράφημα του Τσιφόρου και τις ρομαντικές Νουβέλες...
- Στον κινηματογράφο του σχολείου μας έβλεπα τον Χοντρό και τον Λιγνό και τον Μίκυ Μάους
- Από την αυλή του πατρικού μου έβλεπα το καινούργιο καμπαναριό της εκκλησίας, που χτιζόταν τότε...
- Έφτιαξα τσαντίρες με τα αγόρια της γειτονιάς... 
- Οι μαμάδες μας και εμείς, φορούσαμε τα "καλά" μας κάθε Κυριακή χωρίς αιτία...

Αυτές ήταν οι δεκαετίες του ‘60/‘70, οι δικές μου δεκαετίες...
- Και προπάντων, ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ! ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ! ΤΑ ΕΖΗΣΑ!


Aglaia Maras Karapatsas

Εικόνα: http://www.lesvosgreece.gr/el/agia-paraskeyi-0