Εν Αθήναις....κοντοζύγωναν τα Χριστούγεννα

Τα περίμενες πώς και πώς τα Χριστούγεννα εκείνα τα χρόνια...ένα μήνα πρίν  μετρούσες τις ημέρες.
Το ψεύτικο δέντρο θα έβγαινε από την κοινόχρηστη αποθήκη της αυλής για μια
ακόμα φορά έχοντας ρίξει τα περισσότερα χάρτινα κρόσια του αλλά ποιός
νοιαζότανε γι αυτό αφού με το βαμβάκι θα λυνότανε το πρόβλημα.

Η Νορβηγική φύση: Ένα υπέροχο ΒΙΝΤΕΟ από ψηλά με drone.

Νορβηγική φύση στα καλυτερά της!

Σε ένα βίντεο που κόβει τήν ανάσα! Γυρίστηκε στη Νοτιοδυτική Νορβηγία στο kjerag από τούς Frank και Simen haughom.  
  Η μουσική του βίντεο είναι του Fredrik Haughom.

Ο κορυφαίος θαλασσογράφος Κωνσταντίνος Βολανάκης: Πέθανε πάμφτωχος και σήμερα οι πίνακές του πωλούνται 2 εκατ.ευρώ!

Πέντε άνθρωποι συνόδεψαν τον Κωνσταντίνο Βολανάκη στην τελευταία κατοικία του το 1907 - Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έφτιαχνε πίνακες για έτοιμες κορνίζες - Κι όμως «η αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο» πουλήθηκε δύο εκατ. ευρώ!

Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης (ή Βολωνάκης) γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1837. Θεωρείται ο μεγαλύτερος Έλληνας θαλασσογράφος. Ασχολήθηκε επίσης και με την τοπογραφία.

Δεκαετία του ‘30, Χριστούγεννα στην Αθήνα

Γράφει η Χριστιάννα Λούπα

Αγαπητοί μου φίλοι, χρόνια πολλά! Σήμερα σας προσκαλώ σ’ ένα μικρό ταξίδι μέσα στο χρόνο. Δεν θα πάμε μακριά, λίγο παλιότερα, στη δεκαετία του ’30, σε μια, τόσο γνώριμη σε όλους μας, πόλη, που όμως, φαίνεται να μην έχει πολλά κοινά πλέον με τη μεταλλαγμένη τερατούπολη που αντικρίζουμε καθημερινά. Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου «Στους Δρόμους του Πεπρωμένου» (εκδόσεις Ιωλκός, 2007), που νομίζω αποτυπώνει νοσταλγικά το χριστουγεννιάτικο κλίμα της Αθήνας του Μεσοπολέμου, με τα μάτια ενός παιδιού. Γιατί τα παιδιά, σε όποια εποχή, σε όποιον τόπο, είναι πάντα παιδιά…

Κάποτε το Φάληρο είχε κάτι από Βιέννη

• Πωλίνα Παρασκευοπούλου
 

Το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό έγκλημα στα Νότια, είναι αυτό του θαυμάσιου ξενοδοχείου Ακταίον στο Νέο Φάληρο. Ένα έγκλημα που μάταια περιμένει δικαίωση. 

Έχω περάσει αρκετή ώρα μπροστά από κάποιο αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα του εξωτερικού, με τη ματιά μου να προσπαθεί να χορτάσει μεγαλείο και το φωτογραφικό φακό μου να αποτυπώσει θαυμασμό. Μπροστά στο Hôtel de Ville και τα κτήρια Οσμανικής αρχιτεκτονικής στο Παρίσι, στον καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο ή στο Πάνθεον της Ρώμης.

Αλέκος Λειβαδίτης - Ρένα Ντορ

Ξεκίνησαν από διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο μεν από την Αθήνα ως τροβαδούρος, η δε από την Πάτρα μέσω Αιγύπτου ως χορεύτρια. Ήταν από τους πρώτους ηθοποιούς της γενιάς τους που έκαναν κινηματογράφο. Όμως η θητεία τους σ’ αυτόν δεν ήτανε μεγάλη. Δέκα με δεκαπέντε ταινίες έκανε εκείνος, ενώ εκείνης μετά βίας μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Χρόνια αργότερα, το 1951, συναντήθηκαν στο σανίδι της επιθεώρησης κι έγιναν ντουέτο. 

«Η Ρένα Ντορ ήταν το άλλο μισό κομμάτι του Αλέκου Λειβαδίτη», μου λέει εύστοχα ο θεατρικός συγγραφέας Βύρων Μακρίδης που τους έζησε.

Δέκα θρυλικές ταβέρνες της Αθήνας

Απολαύστε ένα ρετρό ταξίδι στα πιο ιστορικά, γευστικά στέκια της πόλης

Έχουν ιστορία που μετρά σχεδόν έναν αιώνα ζωής, γεύσεις που μένουν σταθερές στην πάροδο του χρόνου και παράδοση που συνεχίζεται με σύνεση και σεβασμό μέχρι και σήμερα. Έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές, προσφέροντας διαχρονικές γευστικές εμπειρίες που μένουν πραγματικά αξέχαστες. Καθόλου επιτηδευμένες και με άκρως αυθεντικό χαρακτήρα οι θρυλικές ταβέρνες που ακολουθούν έχουν να σας διηγηθούν την δική τους ιστορία. Απολαύστε την.

ΟΜΟΡΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΒΙΕΤΝΑΜ

O Βιετναμέζος ζωγράφος Dang Van Can γεννήθηκε το 1957 στο An Duc, περιοχή που βρίσκεται κατά μήκος  της όχθη του ποταμού Μεκόνγκ στο Βιετνάμ. Έδειξε από νωρίς το ταλέντο στο σχέδιο και τη ζωγραφική. Ξεκίνησε ως εικονογράφος  από το 1976  δημοσιεύοντας τη δουλειά του σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά.

Όταν οι άμαξες κατόρθωσαν νά κινούνται χωρίς την ελκτική δύναμη των ίππων.

Η μηχανική έλξη των τροχών, τέθηκε σοβαρά περίπου πριν από δύο αιώνες. Πολύ παλιά όμως ο Άγγλος φιλόσοφος και Θεολόγος Ρογήρος Βάκων (Roger Bacon 1215 – 1294 μ.Χ.) στο βιβλίο του «Περί μαθηματικής Θεωρίας» έγραψε τα εξής: «θα καταστεί κάποτε δυνατή η κατασκευή οχημάτων τα οποία θα τεθούν και θα διατηρηθούν σε κίνηση χωρίς να χρησιμοποιούν την ωστική ή ελκτική δύναμη των ίππων».

Η τρέλα του Τουίστ

Ένα τραγούδι στην αυγή της δεκαετίας του '60 ήταν αρκετό για να δημιουργήσει μια νέα μόδα σ' όλο τον πλανήτη. Το τουίστ, υπήρξε ουσιαστικά το πρώτο rock n roll χορευτικό στυλ. Προήλθε από το ομώνυμο τραγούδι, «The Twist», που κυκλοφόρησε ο Τσάμπι Τσέκερ την 1η Αυγούστου 1960.

Εν Αθήναις...στα χρόνια της Χούντας

"Σύμφωνα με την έρευνα, η χούντα είχε δημιουργήσει ένα προσεκτικά σχεδιασμένο σύστημα εκπαίδευσης, το οποίο επέλεγε να εκπαιδεύσει τους βασανιστές μέσα από 

νεαρά παιδιά 22-23 ετών τα οποία προέρχονταν από αγροτικές οικογένειες,

 τα φρονήματα των οποίων είχαν ελεγχθεί ως «κατάλληλα».

Η έρευνα στηρίχθηκε στις προσωπικές συνεντεύξεις δεκαέξι πρώην «Εσατζήδες» διαφόρων βαθμών. 

Νοσταλγία για την παιδική ηλικία

         Η παιδική ηλικία έχει κάτι μαγικό, κάτι που δεν μπορούμε πια να το ξαναζήσουμε. Ακόμα και όσοι δεν είχαν ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, όταν τα θυμούνται, νιώθουν μια αναπόφευκτη νοσταλγία.

Το "Ροκ-εντ-Ρολ" θα κατακυριεύση την γην ;

 Δέν πρόκειται περί εκτασιασμένων αναστενάρηδων τής Θράκης πού υπνωτισμένοι χορεύουν με γυμνά πόδια επάνω στις φωτιές. Αυτά τα έξαλλα όντα της φωτογραφίας μας είναι νεαροί Αθηναίοι, χορεύοντες προχθές το πρωί είς το Ζάππειον τον μοντέρνον χορόν Ρόκ - Έντ - Ρόλ υπό τους ήχους τής ορχήστρας --τζαζ του ναυλοχούντος εις τό Φάληρον Αμερικανικού αεροπλανοφόρου «θάλασσα τών Κοραλίων». Η ηλικία του χορευτού, ενδεχωμένως καί της χορεύτριας, αλλά καί αρκετών έκ τών θεατών,δέν αποκλείει τήν σκέψιν ότι οι έξαλλοι αυτοί νέοι αφιέρωσαν πολύτιμον χρόνον από τό διάβασμά τους, ίσως καί απ' αυτές τίς ώρες διδασκαλίας διά τήν εκμάθησιν του  Ρόκ - Έντ - Ρόλ, μέ μοναδικόν σκοπόν νά επιδειχθούν ανοήτως είς κανένα «πάρτυ», άλλη πληγή αυτή διά τόν μαθητικόν κόσμον, πού ασχολούμεθα είς τήν σημερινήν συνέχειαν τής ερεύνης μας.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ – ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ - (ΑΡΙΘΜΟΣ 16)

Ο ιπποκίνητος τροχιόδρομος στην πλατεία Συντάγματος στη συμβολή της οδού Μητροπόλεως. Το όχημα με τον αριθμό 16, σταθμευμένο μπροστά στην οικία Σιμοπούλου (δεξιά), εκτελεί το δρομολόγιο Ιπποκτάτους – Μητροπόλεως. 

Τα δρομολόγια του ιππήλατου τραμ ξεκίνησαν στους δρόμους της πρωτεύουσας το 1882.

Άγνωστος φωτογράφος, π. 1882, φωτογραφία ζελατίνης-αργύρου.
ΑΘΗΝΑ. Φωτογραφικό Αρχείο: Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Εκδόσεις: ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

https://www.facebook.com

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΑΚΙ ΤΗΣ ΘΑΛΕΙΑΣ ΦΛΩΡΑ-ΚΑΡΑΒΙΑ

ΕΚΘΕΣΗ 

"ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΗΠΕΙΡΟΣ 1912-1913. ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ"

12 Οκτωβρίου 2016 ... 25 Νοεμβρίου 2016 | Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης
Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016 ξεκίνησε στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης η έκθεση με τίτλο: "Μακεδονία – Ήπειρος 1912-1913. Εντυπώσεις από τον πόλεμο.". Σχέδια της Θάλειας Φλωρά – Καραβία, από τη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. 

"Δε τσι φοβούμαι τσε γκρεμούς"

Από την Προσωπική δισκογραφική δουλειά του Χρήστου Στιβακτάκη "Η άκρη της σιωπής" Μουσική: Χρήστος Στιβακτάκης

Η Θεσσαλονίκη μέσα από τήν ποίηση του Τόλη Νικηφόρου καί φωτογραφίες του Δημήτρη Χαρισιάδη.

Κίτρινο ξωτικό κόκκινος χρόνος

το ξωτικό της Εγνατίας που χάθηκε
καμιά φορά το σούρουπο ξαναγυρίζει
λουσμένο στα θολά νερά του χρόνου

Ιωάννης Παπαδόπουλος (Ζαννίνο)

Έφαγε τα μπουλούκια με το κουτάλι και ήταν υπερήφανος γι’ αυτό.

Ψηλός, γεροδεμένος, με ένα βαθύ λακκάκι στο πιγούνι και με μια φωνή βροντώδη κι άγρια.

Η παρουσία του αποτυπώθηκε όσο λίγες τόσο έντονα στο πανί της μεγάλης μας οθόνης και των αναμνήσεών μας, τις περισσότερες φορές πλάι στον Βέγγο.

Ιωάννης Παπαδόπουλος το όνομά του στα χαρτιά - Ζαννίνο στην τέχνη και την καθημερινότητά του.

Ποιος σκοτώνει την παιδικότητα;

Άννα Παππά
δασκάλα, συγγραφέας

Το σχολείο, όπως λειτουργεί στην πράξη, είναι μία από τις σημαντικές αιτίες που χάνει το  παιδί τη δύναμη με τη οποία γεννιέται. Ένας ουδέτερος παρατηρητής θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτός είναι ο κυρίαρχος ρόλος του σχολείου. Να αφαιρεί δηλαδή όλα τα συστατικά της  παιδικότητας, που είναι η ζωντάνια, ο αυθορμητισμός, η ανεξαρτησία και η δυνατότητα επιλογής με κριτήρια προσωπικά.

ΜΑΡΙΚΑ ΝΕΖΕΡ

 

Η αρπαγή της Μαρίκας, ο έρωτας και το χειροκρότημα

Ήταν συνομήλικοι. Γεννήθηκαν κι οι δυο το 1906.

Εκείνη ήταν θεατρίνα από τα γεννοφάσκια της.

Εκείνος ξεκίνησε από τη Ρουμανία για να γίνει γιατρός.

Εκείνη χαλούσε κόσμο στην εποχή της, έμεινε στην ιστορία.

Εκείνον μπορεί και να τον αναγνωρίζετε, αλλά είναι ζητούμενο αν έχετε ακούσει έστω και το όνομά του.

Γνωρίστηκαν στο θέατρο και αγαπήθηκαν παθιασμένα.

Παντρεύτηκαν το 1930 με πραξικόπημα και έζησαν αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο μέχρι το τέλος...

Εκείνη ήταν η Μαρίκα Νέζερ.

Ερρίκος Κονταρίνης ήταν το όνομα εκείνου.

Εκείνος έφυγε νωρίς, το 1975.

Εκείνη έζησε έκτοτε και για δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια με την ανάμνησή του. Του έμεινε πιστή, αποζητώντας όμως πάντοτε την απόλαυση από έναν άλλο έρωτά της, πιο σπουδαίο, ίσως και πιο μεγάλο:

Το χειροκρότημα του κοινού...

Η Μαρίκα Νέζερ-Κονταρίνη γεννήθηκε στην Πόλη. Κρατούσε από μεγάλη θεατρική οικογένεια.

ΕΝΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Λωτός: Κατασπαράξτε αυτόν τον Αντικαρκινικό Θησαυρό!

Ήσουν η Μεγαλειοτάτη!..

Majesty - Madrugada

So am I

Good or bad

The way that things did turn out

I did only make you sad

And we cried and we cried

On the phone

Oh, but in my mind

You were never that all alone

Oh, you were majesty

Your roads were heavy

And your longing was cut from bone

So am I

Am I good or bad

Could only awake your anger

I could only make you mad

Now was that how you showed me

That you were still so young and bold

Anyway those fights did drive me

And I was dying of thirst and I wasn't growing old

Oh, you were majesty

Your ropes were heavy

And your roads were very cold

Oh, oh, oh, majesty

But in my mind

I could still climb inside your bed

And I could be victorious

Still the only man to pass through the glorious arch of your head, o-oh

Oh, you were majesty

Your ropes were heavy

And your cheeks were very red

Oh, you were majesty

Now it's like I said

That spirit, it's now dead

 ***************************

Μεγαλειοτάτη

Αυτός είμαι εγώ

Καλός ή κακός

Με τον τρόπο που  εξελίχθηκαν τα πράγματα

Σε στενοχώρησα

Βάλαμε τις φωνές  στο τηλέφωνο

 Αλλά στο μυαλό μου

Δεν ήσουν ποτέ ολομόναχη

Ήσουν η Μεγαλειοτάτη!...

[....]

Μουσική σαν άλλοτε

Το  βρετανικό γκρουπ Electric Swing Circus στην Ελλάδα !

 "Το electro - swing είναι ένα ξεχωριστό και μοναδικό μουσικό στυλ, που ανεβάζει αμέσως τη διάθεση του κόσμου. Εμπνευστήκαμε από αυτό, για να φτιάξουμε κάτι εντελώς δικό μας και, εξίσου, άκρως χορευτικό. Στη μουσική μας, συνδυάζουμε στοιχεία από το κλασικό swing και την jazz και τα αναμιγνύουμε με σύγχρονες τεχνικές, που προέρχονται από τη χορευτική και ηλεκτρονική μουσική. Αυτό που κάνουμε είναι μια σύγχρονη εκδοχή του swing, που είναι δυνατή και ξεσηκωτική και κάνει τους πάντες να χορεύουν."

Διαβάστε τη συνέντευξη που έδωσανστη Ναυτεμπορική:

Electric Swing Circus:«…Αυτό που κάνουμε είναι μια σύγχρονη εκδοχή του swing…»

ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΡΑ

Born in Norway in 1976, Kristen Vestgård studied painting and drawing in Nordfjord and Oslo before coming to the UK in 1997 to work for a BA in Fine Art at Falmouth College of Art. Three years later her studies culminated in a sell-out degree show. Although she continued to live in Cornwall for a further ten years, her paintings becoming increasingly sought after by galleries in both London and the West Country, it is the indefinably Nordic quality to her work that one instantly senses.

Sorry, is this the way to the Museum?

Δις ιζ μάι φερστ τάιμ ιν Άθενς. Ας γιου καν ιμάτζιν, άι αμ βέρι εξάιτεντ! Διότι ήθελα εδώ και μένι γίαρς να έρθω! Γιου νόου, του βίζιτ δε μιουζίουμς εντ δε μόνιουμεντς! Όλα όσα διδασκόμουν στο σχολείο και διάβαζα στα μπουκς. Για τον τόπο που γέννησε δε σουπίριορ αρτ, ντεμόκρασι, γουέστερν σιβιλαϊζέισον. Ιτς ε μπιγκ ντέι: πηγαίνω να επισκεφθώ επιτέλους το καλύτερο μουσείο της χώρας και ένα από τα πιο ιμπόρταντ μουσεία ιν δε χόουλ γουόρλντ: Νάσιοναλ Αρκεολότζικαλ Μιουζίουμ! Πρίτι κουλ, ιζ'ντ ιτ;

Τουντέι ιζ δεκαπενταύγουστος. Και μου είπαν πως όλοι οι Αθίνιανς είναι ον βακέισον. Γι'αυτό οι δρόμοι είναι τόσο έμπτι. Εδώ είναι Πανεπιστημίου Άβενιου εντ Θεμιστοκλέους γωνία. Είμαστε ατ δε βέρι σέντερ οφ δε σίτι. Αλλά πολύ βρώμικο παντού. Σκουπίδια κάτω, γκραφίτι έβριγουεαρ, τέριμπλ σιτσουέισον.

"Θε μου να τσικουδόβρεχε το μήνα δέκα βράδια, να γέμιζαν με τσικουδιές μήνες μα και πηγάδια!'' .

Τσικουδιά κερασμένη από την 90χρονη κυρά Γλυκερία! Όνομα και πράμα! 

 Στο χωριό Άνω Καρουζανό, Ηράκλειο, της Κρήτης

 Με μαντινάδες και ρακές με λύρα και λαούτο
μ' ασκομαντούρα και χορό θέλω τον κόσμο τούτο

...

 Είν' ένα θαύμα η ζωή και πάντα θαύμα θά 'ναι
κάθε φορά που οι καρδιές σιμώνουν και γλεντάνε

 Μανώλης Μπουρλάκης  http://crete.mmx.gr/mantinades/category/parea

Με μαντινάδες και ρακές με λύρα και λαούτο
μ' ασκομαντούρα και χορό θέλω τον κόσμο τούτο
Είν' ένα θαύμα η ζωή και πάντα θαύμα θά 'ναι
κάθε φορά που οι καρδιές σιμώνουν και γλεντάνε

Πηγή: http://crete.mmx.gr

Με μαντινάδες και ρακές με λύρα και λαούτο

 

ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ

(μια συγκινητική ιστορία της Κατοχής- και για παιδιά)

 Μεγάλη ἦταν ἡ χαρὰ τῶν παιδιῶν ἐκείνη τὴν ἡμέρα. Στὰ παιδικὰ συσσίτια γιὰ πρώτη φορὰ θὰ ἐμοίραζαν γάλα, ποὺ εἶχεν ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὰς Ἀθήνας πολλοὺς μῆνες. Λίγο ἔπειτα ἀπὸ τὴν εἴσοδο τῶν Γερμανῶν εἶχε κι αὐτὸ γίνει εἶδος πολυτελείας. Μὰ τώρα εὐτυχῶς ἔφθασεν ἡ πρώτη ἀποστολὴ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ.