Η Θεσσαλονίκη μέσα από τήν ποίηση του Τόλη Νικηφόρου καί φωτογραφίες του Δημήτρη Χαρισιάδη.

Κίτρινο ξωτικό κόκκινος χρόνος

το ξωτικό της Εγνατίας που χάθηκε
καμιά φορά το σούρουπο ξαναγυρίζει
λουσμένο στα θολά νερά του χρόνου
στο κίτρινό του πέρασμα μες στην ομίχλη
στο χώμα στρώνονται και πάλι οι ράγες
αρχίζει από το χτες ένα ταξίδι ατέλειωτο
ακούγεται μια μουσική
και ξεπροβάλλουν σπίτια σιωπηλά
μια ελευθερία παράνομη
στην κόκκινη καρδιά του χρόνου

στο κίτρινο του πέρασμα μες στην ομίχλη
δακρύζει κείνο το τίποτα της νιότης μας
που ήταν τα πάντα

το ξωτικό της Εγνατίας που χάθηκε
καμιά φορά το σούρουπο ξαναγυρίζει
στις γειτονιές που δεν υπάρχουν πια
κι από το Χαριλάου ως το Βαρδάρι
χτυπάει το καμπανάκι του
σαν φωτισμένο τραμ και σαν κορίτσι
που υπόσχεται τον ουρανό

Δ. Χαρισιάδης, Θεσσαλονίκη. Ιούνιος 1946. Φωτογραφικό Αρχείο Μπενάκη.

Ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα

ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
και να χαμογελάει μια γλάστρα στο μπαλκόνι
αργά μες στο ψιλόβροχο να ξημερώνει Κυριακή

το χώμα να μυρίζει γειτονιά
και ο ταμπλάς ξεροψημένο σάμαλι
ένας χαρταετός να υψώνεται πάνω απ’ τα κάστρα

νωχελικά να κατεβαίνεις την Αριστοτέλους
να κάθεσαι σε καφενείο της παραλίας
πίσω απ’ τα τζάμια να ρουφάς
αργά, πολύ αργά τον τούρκικο
και να καπνίζεις ένα, δύο, τρία τσιγάρα
με τον καπνό να σε τυλίγει σαν ομίχλη
κοιτάζοντας τα ψαροκάικα και πιο βαθιά τη θάλασσα

ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
χρώματα σκοτεινά να αναδύονται στο φως
να ονειρεύεσαι ταξίδια

 (από τη συλλογή "Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας", 2007)

Δ. Χαρισιάδης, Πλανόδιος φωτογράφος. Θεσσαλονίκη. Ιούνιος 1946. Φωτογραφικό Αρχείο Μπενάκη.

Δ. Χαρισιάδης, Υπαίθρια μηχανή ζυγίσματος. Θεσσαλονίκη. Ιούνιος 1946. Φωτογραφικό Αρχείο Μπενάκη.

Δημήτριος Χαρισιάδης, Μακεδονία. Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Τα Νέα, Αθήνα 2014, σ. 58-64.
http://www.benaki.gr/index.asp?id=1020106&lang=gr 
http://www.nikiforou-poems.gr/gr/work/mistika.htm