ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ: Ο Πειραιάς του Φώτη Σωτηρόπουλου

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Ο Πειραιάς του Φώτη Σωτηρόπουλου

Το παλιό Τραμ. Έργο του Δ. Σταματίου

Του Στέφανου Μίλεση

Ο Φώτης Σωτηρόπουλος είναι μια από τις περιπτώσεις ανθρώπων που αμέσως σου κινεί την περιέργεια να μάθεις κάτι παραπάνω, μόλις ακούσεις έστω και το ξεκίνημα της αφήγησής του.

Γεννημένος εκτός Πειραιά, δεν γνώριζε τίποτε για την πόλη μας, έως ότου αποφάσισε να εγκατασταθεί επαγγελματικά σ΄ αυτήν. Από το 2000 λειτουργεί γκαλερί με πίνακες ζωγραφικής επί της Ηρώων Πολυτεχνείου 62, στην Τερψιθέα με την επωνυμία "Sotiropoulos Art Galleries".

Έκτοτε δεν περιορίστηκε να έχει τον Πειραιά μόνο ως επαγγελματική του έδρα, αλλά εγκαταστάθηκε μόνιμα σ΄αυτόν, τον αγάπησε και έγινε φανατικός υπέρμαχός του. Κινήθηκε ουσιαστικά αντίθετα στο ρεύμα της εποχής που μας έχει συνηθίσει να βλέπουμε επαγγελματίες να διατηρούν τις έδρες τους στον Πειραιά, να δηλώνουν Πειραιώτες, αλλά να έχουν επιλέξει για κατοικία τους εκτός της πόλης!

Πολιτογραφημένος Πειραιώτης λοιπόν ο Φώτης Σωτηρόπουλος, φτάνει να υπερασπίζεται και να προβάλλει τον Πειραιά, δηλώνει θερμός υπερασπιστής της πειραϊκής τέχνης και ιστορίας, γεγονός που εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος, εάν επισκεφθεί τη γκαλερί του στην Τερψιθέα, που κατακλύζεται στην κυριολεξία από πίνακες με πειραϊκή θεματογραφία!

Ο Φώτης Σωτηρόπουλος στην γκαλερί του στην Ηρώων Πολυτεχνείου 62, στην Τερψιθέα

Ο ίδιος περιγράφει την πρώτη του επαφή με τον Πειραιά και καταθέτει την ιστορία του.

"Λειτουργώ το κατάστημα αυτό από τον Μάρτιο του 2000. Πριν από εμένα το κατάστημα λειτουργούσε με το ίδιο αντικείμενο, ο κ. Γιάννης Μπάκας, ο οποίος το ονόμαζε τότε "Γκαλερί Γκρέκα" και συνταξιοδοτήθηκε το Νοέμβριο του 1999. Τον γνώρισα τυχαία, καθώς εγώ δεν είχα τότε σχέση με τον Πειραιά, το πατρικό μου είναι στην Αθήνα, σύνορα Αμπελοκήπων και Ελληνορώσων. Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα επαφές με τον Πειραιά και οι περιπτώσεις που είχα έρθει σε επαφή μαζί του, ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού!

Το Δημοτικό θέατρο σήμερα - Έργο του Δημήτρη Σταματίου

Όπως πολλοί Πειραιώτες που γνωρίζω σπανίως ανεβαίνουν στην Αθήνα, έτσι κι εγώ τότε δεν κατέβαινα στον Πειραιά, εκτός κι αν επρόκειτο να ταξιδέψω με πλοίο. Όταν άνοιξα λοιπόν το κατάστημα στον Πειραιά, τα πρώτα δύο χρόνια ανέβαινα στο σπίτι μου στην Αθήνα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να εγκατασταθώ μόνιμα στον Πειραιά, καθώς είμαι άνθρωπος που επιθυμώ να μένω κοντά στον τόπο της εργασίας μου. Γενικά δεν μου αρέσει να βρίσκομαι διασκορπισμένος σε πολλά σημεία, αλλού η εργασία μου, αλλού το σπίτι μου. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος σε ένα μέρος και εκεί να στοχεύω την δράση μου.

Ηλεκτρικός Σταθμός Πειραιά του Σταματίου. Λάδι σε καμβά 1.20 Χ 1.50

Έτσι έμεινα αρχικά στην Ζέα κι αργότερα το 2008 μετακόμισα στην Πειραϊκή. Στον Πειραιά μετέφερα τα πολιτικά μου δικαιώματα, εδώ ψηφίζω, εδώ παντρεύτηκα, όλα εδώ. Εκτός από συναισθηματικά δέθηκα και τυπικά με τον Πειραιά. Νοιώθω πλέον Πειραιώτης. Η θάλασσα αποτελεί για μένα πλέον ένα σημείο αναφοράς και σταδιακά κάνω κι εγώ αυτό που κάποτε κατηγορούσα. Έπαψα να βγαίνω εκτός Πειραιά ή αν αυτό συμβεί, γίνεται σπάνια! Δεν νοιώθω λόγο να βγω εκτός καθώς η πόλη με καλύπτει πλήρως. Δεν έχω κάποιον λόγο για να βγω εκτός.

Το ΤΡΑΜ διέρχεται ανάμεσα στο παλαιό δημαρχείο και στην παλαιά εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Δεξιά ο Τινάνειος Κήπος. Μια ιπποκίνητη άμαξα κινείται αντίθετα. Έργο του Δ. Σταματίου. Λάδι σε καμβά 0.90 Χ 1.23

Στο σημείο αυτό Στέφανε θέλω να επαναλάβω κάτι που σου είχα πει και παλαιότερα, πως θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ο κάθε Δήμαρχος του Πειραιά, όποιος κι αν είναι αυτός, να ψηφίζεται και να εκλέγεται από την πόλη του και εκείνος να μένει αλλού! Θα έπρεπε να μένει στην πόλη που τον τίμησε, να αναπνέει τον ίδιο αέρα που αναπνέουν οι δημότες του, να κινείται στο ίδιο περιβάλλον. Αν δεν συμβεί αυτό, ποτέ δεν θα καταλάβει τον παλμό της πόλης, ποτέ δεν θα είναι πετυχημένος Δήμαρχος. Δεν μπορεί να δημαρχεύει αλλού και να είναι κάτοικος άλλης πόλης!

Ο Φώτης Σωτηρόπουλος έξω από την γκαλερί του,
μπροστά σε έναν πειραιώτικο πίνακα του Σταματίου

Το έργο του Σταματίου που προβάλει στην βιτρίνα του ο Σωτηρόπουλος

Η αγάπη μου για την πόλη που επέλεξα να ζω, τον Πειραιά, εκφράζεται μέσα από πολλούς πίνακες που διαθέτω στην γκαλερί μου κυρίως δύο ζωγράφων των Δημήτρη Σταματίου και Γιάννη Κούτρικα.

Πριν συνεχίσω όμως με την γνωριμία μου με τους δύο αυτούς ζωγράφους να πω ότι προέρχομαι από οικογένεια που ασκεί από παλιά αυτό το επάγγελμα. Ο πατέρας μου με τον θείο μου διατηρούν στην Αθήνα γκαλερί από το 1963. Είμαστε από τους παλιούς επαγγελματίες του χώρου. Ωστόσο η γνωριμία μου τόσο με τον Σταματίου όσο και με τον Κούτρικα, έγινε από εμένα και δεν είχε σχέση με τον επαγγελματικό παρελόν της οικογένειάς μου.

Έργο του Γιάννη Κούτρικα

Ο Δημήτρης Σταματίου είναι ένας καθαρά πειραιώτης ζωγράφος, γεννημένος στον Πειραιά, αγαπά την πόλη του και την τιμά με πίνακες που τον απεικονίζουν είτε στο παρελθόν είτε σήμερα. Απευθύνεται κύρια στους Πειραιώτες που αγαπούν την πόλη τους και επιθυμούν να την έχουν ακόμη και στο σαλόνι τους. Κακά τα ψέματα, για ποιό λόγο ένας Αθηναίος να θέλει να έχει στα μάτια του ένα τοπίο του Πειραιά και το αντίθετο. Ο καθένας θέλει να βλέπει τον τόπο που αγαπά. Ο Σταματίου επίσης φιλοτεχνεί και όμορφες αγιογραφίες. Είχε κάνει θυμάμαι δύο εκθέσεις των έργων του το 2009 και 2010. Η πρώτη ήταν στην οδό Αλκιβιάδου, γιαυτό και στην συνέχεια την απεικόνισε και σε πίνακά του. Η δεύτερη ήταν στο παλαιό ταχυδρομείο Πειραιά.

Οδός Αλκιβιάδου του Σταματίου

Ο Γιάννης Κούτρικας είναι μια διαφορετική ιστορία. Η θεματολογία του είναι ποικιλόμορφη, κυρίως είναι προσωπογράφος, αλλά τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με θέματα της σύγχρονης ναυτιλίας, που βέβαια έχει ως βάση τον Πειραιά. Πρώτα συνεργάστηκα με τον Κούτρικα και μεταγενέστερα ακολούθησε και η γνωριμία με τον Σταματίου.

Έργa του Γιάννη Κούτρικα

Τα πειραιώτικα θέματα πάντως είναι γεγονός πως βρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση από τους Πειραιώτες. Μπαίνουν μέσα ρωτούν, φωτογραφίζουν, θαυμάζουν, έστω κι αν δεν έχουν πρόθεση να αγοράσουν. Αυτό και μόνο δείχνει την μεγάλη αγάπη των πειραιωτών για την πόλη τους. Η πειραιώτες λατρεύουν την πόλη και το δείχνουν σε κάθε ενέργειά τους".

Στην συνέχεια κατεβήκαμε στον κάτω όροφο όπου ο Φώτης Σωτηρόπουλος μου έδειξε πολλά θέματα με πειραϊκή θεματογραφία που δεν ήταν δυνατόν λόγω του περιορισμένου χώρου του ισογείου να εκτεθούν εκεί.

Αριστερά το Μέγαρο του ΝΑΤ. Μπροστά ο χώρος που κάποτε καταλάμβανε το παλιό Ρολόι του Πειραιά. Διακρίνεται η νέα εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Έργο του Δ. Σταματίου

Το παλιό Δημαρχείο με την πρώτη εκκλησία της Αγίας Τριάδας (με ένα καμπαναριό). Έργο Δ. Σταματίου, λάδι σε καμβά.

Έργο Γιάννη Κούτρικα

Η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου σήμερα. Έργο Δ. Σταματίου 1 Χ 2 μ.

Το Δημοτικό θέατρο στο πρόσφατο παρελθόν. Έργο του Σταματίου. Λάδι σε καμβά 0.70 Χ 1 μ.

Έργο Γιάννη Κούτρικα, 0.45 Χ 0.50

Άλλο ένα έργο με πειραϊκή θεματολογία του Σταματίου. Από δεξιά προς τα αριστερά. Αγία Τριάδα με μονό καμπαναριό, παλιό ρολόι Πειραιά, η πίσω πλευρά του Δημοτικού θεάτρου. ο Τινάνειος κήπος και ο Άγιος Σπυρίδωνας με το σπίτι του Μιαούλη μπροστά του.