Το Λουτράκι του μεσοπολέμου καί η πηγή «Καραντάνη».

Το Λουτράκι παρά τις ελλείψεις σε υποδομές, αποτελούσε τόπο προορισμού για χιλιάδες κόσμου προπολεμικά. Μετά την απελευθέρωση και με το κλίμα που επικρατούσε (εμφύλιος), τα πράγματα είχαν αλλάξει. Τα ξενοδοχεία της περιοχής που αποτελούσαν δείγματα πολιτισμού, όπως αναφερόταν συχνά στον τύπο της εποχής, είχαν χάσει τη λάμψη τους λόγω του πολέμου. Το 1948 υπολογίζεται ότι στο Λουτράκι υπήρχαν διαθέσιμες περί τις 2.000 κλίνες. Όμως πολλά ξενοδοχεία, αντιμετώπιζαν προβλήματα και αδυνατούσαν να λειτουργήσουν κανονικά. Ζημιές στα κτίρια και στις υποδομές τους (επίπλωση κλπ) καθιστούσαν αναγκαία τη λήψη δανείων για την επισκευή τους.

Προπολεμικά, το Λουτράκι χαρακτηριζόταν ως η "κορυφαία των ελληνικών λουτροπόλεων" με τη κοσμική ζωή και τις απογευματινές και βραδυνές βόλτες των παραθεριστών στον κεντρικό δρόμο.
Το Λουτράκι θα δεχτεί πλήγμα, όταν εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός στις 22 Απριλίου 1928 στην ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας. Ένα κομμάτι της πόλης υπέστη σοβαρές ζημιές ενώ ορισμένα κτίρια, όπως το ξενοδοχείο "Παλμύρα", κατέρρευσαν τελείως. Σύντομα, όμως, ξαναβρήκε τους ρυθμούς του.

Το κτίριο των ιαματικών λουτρών που ολοκληρώθηκε το 1934.

Η πηγή Καραντάνη  υπήρξε σύμβολο γιά τό Λουτράκι. Χωρίς το νερό της
να παρουσιάζει καμία ουσιαστική διαφορά απο΄την παράπλευρη «πηγή Οικονόμου»
έφτασε τούτο να θεωρείται ελιξίριο της υγείας όχι μόνο στήν Ελλάδα , ίσως γιατί η εκμετάλλευσή της βρέθηκε στα χέρια του δαιμόνιου ή τυχερου επιχειρηματία
Κλέαρχου Καραντάνη.
Καραβάνια ολόκληρα από φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν τον πιο υγιεινό πρεσβετή,
το εμφιαλωμένο ιαματικό και επιτραπέζιο νερό του Λουτρακίου σε κάθε γωνιά
της Ελληνικής γης και στο εξωτερικό, με το σήμα της πηγής και το όνομα του τόπου.
Για χρόνια ολόκληρα, ο χώρος της δεν λειτούργησε μόνο ως ιαματική πηγή, αλλά και ως
χώρος γνωριμιών, συναναστροφής και εκδηλώσεων. Ακόμη και ως υπαίθριος χώρος εκθέσεων ζωγραφικής του πραγματικού καλλιτέχνη μισο-Λουτρακιώτη και μισο-Αθηναίου
 Τρύπου, όπως και άλλων ζωγράφων.
Κάτω από τη φίρμα «Καραντάνης» , στήθηκε μια ολόκληρη σειρά επιχειρήσεων που άρχιζαν
από την πτακτόρευση α;σφαλιστικών εταιριών και τραπεζών και έφταναν μέχρι ξενοδοχείο,
εστιατόριο, τουριστικό γραφείο καί εργοστάσιο εμφιαλώσεως νερών.

Γεγονός είναι ότι από το 1923, που νομοθετήθηκε η λειτουργία της πηγής, το όνομα «Καραντάνης»  πήρε σημαντική θέση στου ελληνικούς επιχειρηματικούς  κύκλους, ενώ για το Λουτράκι ήταν ο οικονομικός αυτοκράτορας. Από όλη αυτή όμως την αυτοκρατορία δεν έμεινε τίποτε. Μόνο ο απόηχος του ονόματος «Καραντάνης» .

Τον Οκτώβριο του 1946 η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ έγραφε για το Λουτράκι: "Χρειάζονται και άλλα ξενοδοχεία πιο πολυτελέστερα, διαρρύθμιση της παραλίας, δημιουργία προβλήτων προς τη θάλασσα και άλλα πολλά". 

Εκεί θα λειτουργήσει και το πρώτο καζίνο, από τα τέλη της δεκαετίας του '20. Από τον Σεπτέμβριο του 1995 λειτουργεί το νέο καζίνο του Λουτρακίου. 

Λουτράκι. Μια ατέλειωτη θύμηση.

 (Συνεχίζεται...)

πηγές. Billy Files. "Στά αχνάρια του τόπου μου".Αντώνη Κουκουλά.

Λουτράκι.δεκαετίας 1950.