Ο
γαύρος είναι ένα από τα εκλεκτικότερα και γευστικότερα ψάρια που αρέσει
ιδιαιτέρως στους Έλληνες που θέλουν να απολαμβάνουν ότι τους χαρίζει η
θάλασσα. Ψαρεύεται τα καλοκαίρια από τα γρι-γρί καί στο τόπο μας
συναντάται σε πληθώρα. Το γρι-γρί στο λιμάνι της Θερμής στη Λέσβο,
έφερνε τόνους γαύρο και ο κόσμος απολάμβανε αυτό το αγαπητό και λαοφιλή
ψάρι...
Τρώγεται
απαραίτητα φρέσκος, τηγανιτός, βραστός κακαβιά κατά την θεϊκά
εμπνευσμένη συνήθεια των ψαράδων, ή και μαρινάτος ως ένας υπέροχος
μεζές, που συνοδεύει διάφορες εξαίρετες γεύσεις για να πιει ο κάθε
μερακλής το ουζάκι του. Για να γίνει ο γαύρος μαρινάτος, αφαιρούμε το
κεφάλι και τα εντόσθιά του, τον πλένουμε καλά και το βάζουμε στο ξύδι
μέσα σ’ ένα τάπερ, αφήνοντάς τον από 5 ώρες αν είναι πολύ ψιλός, έως 8
ώρες αν είναι χοντρός. Στο διάστημα αυτό τον παρακολουθούμε βλέποντας αν
ξεκολλάει το κόκαλό του και αν έχουν φύγει οι κοκκινάδες του αίματος
από τα ψαχνά του. Τότε και μόνο πετάμε το ξύδι καί σχίζουμε τον κάθε ένα
γαύρο σε δύο φιλετάκια βγάζοντας το κόκαλό του. Τον τοποθετούμε σε
στρώσεις στο τάπερ και πάνω σε κάθε στρώση ρίχνουμε λίγο αλάτι, ρίγανη,
πιπεριά (αναλόγως τις αντοχές μας) και 2-3 μικρές φετούλες σκόρδου.
Προαιρετικά, αν θέλουμε, βάζουμε μαϊντανό και λίγα κομμένα κρεμμύδια.
Υπόψη, ότι τα κρεμμύδια δημιουργούν ζουμιά. Αφού στρώσουμε όλα τα
κομμάτια του γαύρου, ρίχνουμε από πάνω λαδάκι Μυτιλήνης (με διαφορά το
καλύτερο λάδι) ώστε να σκεπασθεί ο γαύρος και βάζουμε το τάπερ στο
ψυγείο, αρχίζοντας να τρώμε –αν θέλουμε- αυθημερόν. Στο σερβίρισμά του,
μπορούμε να προσθέσουμε λίγο ξύδι και αλάτι αναλόγως τα γούστα μας.
Απαραίτητη
προϋπόθεση για να είναι απολαυστικότερος ο μαρινάτος γαύρος είναι η
καλή παρέα και φυσικά να υπάρχουν στο τραπέζι μεζελίκια από
«εμπνευσμένες» νοικοκυρές και βασικά το Μυτιληνιό ούζο.
(Την συνταγή έδωσε άνευ διεκδικήσεως πνευματικών δικαιωμάτων η Μαρία Πλούκου-Ανδριώτου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου