Πριν ο «Άγνωστος πόλεμος» ερημώσει τους δρόμους της Αθήνας.
Πριν το φως του Αυγερινού συνδεθεί με το σεισμό του 1981.
Και πολύ πριν τα ριάλιτι κάνουν διάσημους ανθρώπους που πριν -και
μετά- δεν σήμαιναν τίποτα για την εγχώρια τηλεοπτική βιομηχανία.
Ουσιαστικά πριν από την τηλεόραση, τότε που οι ιστορίες ξεκινούσαν
από μία φωνή και εσύ γινόσουν σκηνογράφος και ενδυματολόγος τους.
Κάπου τότε «Το Σπίτι των Ανέμων» και η «Μικρή πικρή μου αγάπη» ήταν οι πιο γνωστοί τίτλοι σε όλη την Ελλάδα.
Β.Πάλλης & Α.Γρηγοριάδου
Αρκούσαν οι φωνές για να κλάψεις, να γελάσεις και να ακολουθήσεις
τους ήρωες στα πάθη τους. Οι πρωταγωνιστές μπορεί να πέρναγαν δίπλα σου
στο δρόμο και να μην τους έριχνες μια ματιά. Αν όμως μίλαγαν αμέσως τους
κοιτούσες μαγεμένος.
«Είστε ο ντετέκτιβ Λαμπίρης;». Γιατί για σένα δεν ήταν ο
Βύρων Πάλλης. Ήταν ο δικηγόρος, και κατά κάποιο τρόπο ντετέκτιβ, Ορέστης
Λαμπίρης, που προσπαθούσε να λύσει μυστήρια στο «Σπίτι των ανέμων».
Εκείνος που κάθε βράδυ, σε ταξίδευε στον έρωτά του για την Τζοάνα
(Αφροδίτη Γρηγοριάδου) και η καρδιά χτύπαγε τόσο δυνατά σαν να ήσουν εσύ
η ηρωίδα του. Ο Βύρων Πάλλης, ήταν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση
ηθοποιού που αγαπήθηκε παθιασμένα από το γυναικείο κοινό της εποχής, που
στις περισσότερες περιπτώσεις αγνοούσε την εικόνα του!
Το σκηνικό μπορούμε λίγο πολύ όλοι να το φανταστούμε.
Ξαφνικά, μέσα στο σπίτι, σταμάταγαν όλες οι δουλειές, δυνάμωνε η φωνή
του ραδιοφώνου και ο ακροατής -ή για να είμαστε ακριβείς συνήθως η
ακροάτρια- είχε τον ακουστικό καμβά για να ζωγραφίσει την δική της
ιστορία…
Το «Σπίτι των Ανέμων» και η «Πικρή, Μικρή μου, Αγάπη», με τον μεγάλο
έρωτα του Στέφανου Ληναίου και της Έλλης Φωτίου, του Αλέξη και της Βάνας
να… παρασύρει –για έξι ολόκληρα χρόνια- όλη την Ελλάδα, ήταν οι
μεγαλύτερες επιτυχίες μιας εποχής που ο ήχος είχε τη δική του αξία. Το
ραδιοφωνικό πάνθεον συμπλήρωναν και άλλες σειρές, όπως «Μιράντα»,
«Λάουρα» και «Μαρίνα – ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα». Και φυσικά,
για τους μικρούς ακροατές, η Θεία Λένα.
Όλοι πρωταγωνιστές μιας εποχής που πολλές φορές έχουμε νοσταλγήσει,
ειδικά όταν η σημερινή τηλεόραση μας ταξιδεύει τόσο μακριά από την
μαγεία…
Γιατί τι είναι η μαγεία;
Μια αφορμή για να φτιάξεις τις δικές σου εικόνες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου