ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ: Δ.Πικιώνης:”Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι, τι κάνετε; Τι αφανίζετε;”

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Δ.Πικιώνης:”Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι, τι κάνετε; Τι αφανίζετε;”

Όχι δεν είναι από την Βιέννη, η το Παρίσι, η κάπου αλλού στην Ευρώπη.
Είναι το Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Νέο Φάληρο.Πριν το κατεδαφίσουν οι εργολάβοι.
΄Οταν ένα κράτος γκρεμίζει τέτοια αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά μνημεία ζωής, αυτό αντιπροσωπεύει την κοινωνία του, το πολιτικό του σύστημα, αλλά και το τι ήθελε να κτίσει .Με μοναδικο κριτήριο την αντιπαροχή,το κέρδος και την εξουσία των εργολάβων, σίγουρα θα πρέπει να νοιώθουμε ταπεινωμένοι για τις πόλεις που ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά μας,

ΤΑΣΟΣ ΤΑΣΤΑΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ
Τι θα έλεγε ο Δ.Πικιώνης
«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι, τι κάνετε; Τι αφανίζετε;
…Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Κι όχι μονάχα απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της Μνήμης των περασμένων και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πήτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθ’εαυτή, η αιτία της καταστροφής.
Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία».
«Δεσμοί καθαρώς ωφελιμιστικοί ταπεινώνουν – διότι αγνοούν τα δικαιώματα και τας ανάγκας της εσωτέρας φύσεως του ανθρώπου. Ουδεμίαν τύψην αισθάνονται κακομεταχειριζόμενοι και καταστρέφοντες τα έργα ταύτα του κάλλους, των οποίων η επανόρθωσις ουδέποτε είναι δυνατή…
…Εάν αρνηθώσιν ή περιστείλωσι την προς την ανθρωπότητα παραχώρησιν ταύτην και αν απολύσουν τον χαλινόν των ενστίκτων του κέρδους και της παραγωγής, θα καταλύσουν τον έρωτά μας προς το κάλλος, την αλήθειαν, την δικαιοσύνην, όπως και την προς τον πλησίον μας αγάπην».
Δ.Πικιώνης
Αποσπάσματα από ομιλία του της 08 – 05 – 1954

Δημήτρης Πικιώνης (1887 – 1968)
Γεννήθηκε το 1887 στον Πειραιά. Το 1906 γίνεται ο πρώτος μαθητής του Κ.Παρθένη ενώ το 1908 παίρνει το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το ΕΜΠ. Φεύγει για το Μόναχο και στη συνέχεια για το Παρίσι, όπου σπουδάζει σχέδιο και ζωγραφική στην Académie de la grande Chaumiére. Παράλληλα γράφεται στο εργαστήριο του αρχιτέκτονα G. Chifflot και παρακολουθεί το μάθημα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην École des Beaux Arts. Το 1912 επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει τις πρώτες μελέτες για την αρχιτεκτονική της νεοελληνικής παράδοσης. Το 1921 διορίζεται Επιμελητής του Καθηγητή Α.Ορλάνδου στο μάθημα της Μορφολογίας της Αρχιτεκτονικής και Ρυθμολογίας όπου παραμένει μέχρι τα μέσα του 1923. Το 1925 ονομάζεται έκτακτος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. στην έδρα της Διακοσμητικής. Το 1930 μονιμοποιείται στην ίδια Έδρα. Το 1958 συνταξιοδοτείται. Το 1966 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (τάξη Γραμμάτων και Τεχνών) στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής. Πεθαίνει τον Αύγουστο του 1968.
Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα συγκαταλέγονται η οικία Καραμάνου στην Αθήνα 1925, το Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια 1931-32, το Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης 1933-37, το Ξενία των Δελφών 1951-55, η οικία Ποταμιάνου στη Φιλοθέη 1953-55, η διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου 1954-57 και η Παιδική Χαρά Φιλοθέης 1961-65. Εκτός από το αρχιτεκτονικό του έργο ο Δημήτρης Πικιώνης έχει αφήσει και πολύ σημαντικό γραπτό έργο.

ΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ ΑΡΑΒΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ

Το 1903, ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το θαυμάσιο ξενοδοχείο «ΑΚΤΑΙΟΝ», στο Νέο Φάληρο.
Το ΑΚΤΑΙΟΝ χτίστηκε με σχέδιο των αρχιτεκτόνων Ερνέστου Τσίλερ και Καραθανασόπουλου κατά τα πρότυπα τον «Πάλας» των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων. Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίσματα της εποχής με 160 δωμάτια ύπνου και μεγάλες και πολυτελέστατες αίθουσες υποδοχής και δεξιώσεων. Για την ανέγερση, την εσωτερική διακόσμηση και τον εξοπλισμό του δαπανήθηκε το τεράστιο για την εποχή ποσόν των 2.000.000 δραχμών! Το «Ακταίον» υπήρξε γι αρκετά χρόνια το επίκεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί καλοκαίρι και χειμώνα.

Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταλείφθηκε, για να ακολουθήσει ο βομβαρδισμός του από τις συμμαχικές δυνάμεις κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού του Πειραιά στις 11 Ιανουαρίου του 1944. Ακολουθεί η εγκατάλειψή του με αποτέλεσμα για πολλά χρόνια να στέκει σαν φάντασμα στην περιοχή του Νέου Φαλήρου. Αν και τα τελευταία χρόνια αποτελούσε ιδιοκτησιακό καθεστώς της Εθνικής Τραπέζης ουδέποτε αξιοποιήθηκε παρά κατεδαφίστηκε προκειμένου να αξιοποιηθεί ο χώρος που κατείχε και που ήταν μεγάλης αξίας. Στην θέση του σήμερα βρίσκεται το Ιδιωτικό Νοσοκομείο “Μετροπόλιταν” και το μόνο που έχει μείνει να το ονομάζει είναι η Στάση των λεωφορείων έναντι κτηρίου “ΣΚΑΙ” που φέρει την ονομασία ΑΚΤΑΙΟΝ.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι το ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, είχε χρησιμοποιηθεί ως νοσοκομείο με την επωνυμία Ναυτικό Νοσοκομείο Νέου Φαλήρου και είχε μάλιστα και ως Διευθυντή το Επίατρο Αποστολίδη που ήταν ο μεγάλος λογοτέχνης ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ. Στην θέση λοιπόν έστω και για πρόσκαιρο χρονικό διάστημα Ναυτικού Νοσοκομείου, βρίσκεται σήμερα ένα άλλο νοσοκομείο.
Δυστυχώς η κατεδάφιση του ΑΚΤΑΙΟΝ ήταν ένα έγκλημα για την περιοχή του Νέου Φαλήρου το οποίο άλλαξε χαρακτήρα με την απουσία αυτού του κοσμήματος.
(pireorama.blogspot.gr)