Η ιστορία της διώρυγας της Κορίνθου ξεκινά από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας, όμως αρχισε να γίνεται πραγματικότητα το 1882.

Εντυπωσιακή είναι η φωτογραφία που απεικονίζει ένα μικρό τρένο να διασχίζει μια χαράδρα. Γύρω από το τρένο υπάρχουν εργάτες που σκάβουν τη γη, αλλά και διάφορα οικοδομικά υλικά. Ίσως να φαίνεται απίστευτο σήμερα, αλλά έτσι ήταν η περιοχή του Ισθμού της Κορίνθου, όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για τη διάνοιξη της διώρυγας, τον Απρίλιο του 1882. 

Το “Διαβολολίμανο”. Η κρυφή παραλία με τα γαλαζοπράσινα νερά, όπου βρίσκουν καταφύγιο οι φώκιες Μονάχους – Μονάχους και οι εξερευνητές.

Ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια ξεπροβάλλει μια απαράμιλλου φυσικού κάλλους παραλία, η οποία φαντάζει ως ένα μέρος απρόσιτο και απαγορευμένο. 
Το Σεϊτάνι πήρε το όνομα του επί Τουρκοκρατίας, καθώς οι Τούρκοι το θεωρούσαν το λιμάνι του Διαβόλου, δηλ. Σαϊτάν. 
Το “Διαβολολίμανο” βρίσκεται στο τέλος ενός απόκρημνου φαραγγιού που ονομάζεται Κακοπέρατο, και δεν έχει οδική πρόσβαση. Είναι ενταγμένο στο δίκτυο προστασίας Natura 2000 γιατί φιλοξενεί φώκιες Μονάχους – Μονάχους. Ο μόνος τρόπος για να το επισκεφθεί κανείς είναι να οπλιστεί με όρεξη, να αφήσει το αμάξι και να ξεκινήσει την πεζοπορία των τριών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Σάμου.

Ο Πειραιάς του Φώτη Σωτηρόπουλου

Το παλιό Τραμ. Έργο του Δ. Σταματίου

Του Στέφανου Μίλεση

Ο Φώτης Σωτηρόπουλος είναι μια από τις περιπτώσεις ανθρώπων που αμέσως σου κινεί την περιέργεια να μάθεις κάτι παραπάνω, μόλις ακούσεις έστω και το ξεκίνημα της αφήγησής του.

Beynac: Ένα χωριό… βγαλμένο από το παρελθόν!

Στο χωριό Beynac-et-Cazenac ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει κάπου στο Μεσαίωνα, εκεί που η καθημερινότητα είχε να προσφέρει μόνο απλά πράγματα στους κατοίκους και στους επισκέπτες μια απίστευτη φυσική ομορφιά.

Ένα από τα ωραιότερα γαλλικά χωριά βρίσκεται δικαίως στη λίστα με τα “Πιο Όμορφα Χωριά της Γαλλίας”, καταλαμβάνοντας, μάλιστα, μια από τις πρώτες θέσεις στη λίστα.

Ο καλύτερος μαρινάτος γαύρος

Ο γαύρος είναι ένα από τα εκλεκτικότερα και γευστικότερα ψάρια που αρέσει ιδιαιτέρως στους Έλληνες που θέλουν να απολαμβάνουν ότι τους χαρίζει η θάλασσα. Ψαρεύεται τα καλοκαίρια από τα γρι-γρί καί στο τόπο μας συναντάται σε πληθώρα. Το γρι-γρί στο λιμάνι της Θερμής στη Λέσβο, έφερνε τόνους γαύρο και ο κόσμος απολάμβανε αυτό το αγαπητό και λαοφιλή ψάρι...

ΣΥΜΗ: Η αίγλη της Μεσογείου

Το κρυφό διαμάντι των Δωδεκανήσων
Η μοναδική αρχιτεκτονική, οι υπέροχες ακτές με τα πεντακάθαρα νερά και η μοναδική φιλοξενία των κατοίκων, καθιστούν την Σύμη έναν από τους πιο ξεχωριστούς τουριστικούς προορισμούς στην Ελλάδα

Επί την ηλίου δύσιν (Ένα θαυμάσιο κείμενο του αρχιμανδρίτου Βασιλείου Ιβηρίτη,, για τον Γιάννη Τσαρούχη, στο οποίο αποτυπώνεται η πνευματική του διάσταση)

 

Τον Τσαρούχη τον γνώρισα γέρο στο Άγιον Όρος, όταν ερχόταν για να παρακολουθήσει  τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ήταν άνθρωπος ώριμος, με βαθιά σοφία και ανθρωπιά, που για να φτάσεις, πρέπει να έχεις πονέσει πολύ, και να είσαι ευγνώμων γι’ αυτό. Είχε μέσα του σαφήνεια και τόλμη, που έμοιαζε με τη σαφήνεια και την τόλμη του Αγίου Όρους. 

Οκτώ ιστορικά μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Κάθε φορά που κατεβαίνουμε στο κέντρο της πόλης, αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το καρκίνωμα της κίνησης, συνειδητοποιούμε πόσες αναμνήσεις παλαιότερων δεκαετιών κρύβουν τα στενά της. Πόση ιστορία τα κτίρια και οι γειτονιές της.

Μονή Προυσού Προυσός - Ευρυτανία

Απόκοσμο και επιβλητικό, αποτελεί τον ορισμό της άγριας ευρυτανικής φύσης.
Εκεί, στο χείλος ενός απύθμενου γκρεμού, αιωρείται κρεμασμένο σε ένα κάθετο βράχο το ιστορικό μοναστήρι του Προυσού! 
Η μονή στέκει από τον 9 αιώνα μ.Χ. μεγαλόπρεπα στις άκρες ενός απόκρημνου βράχου των Ευρυτανικών  βουνών.Το μοναστήρι γιορτάζει στις 23 Αυγούστου που είναι η απόδοση της γιορτής της «ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ».

Στην οδό Μητρώου

Θα ήμουν 5 χρονών, όταν πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου στην οδό Μητρώου. Εκείνη την εποχή, στην συγκεκριμένη οδό αλλά και στην διπλανή και στην παραδιπλανή, ήταν ζυγισμένα και στοιχισμένα όμορφα ισόγεια ή το πολύ δίπατα σπίτια, που στην κορυφή τους έδραζε μια στέγη από κεραμμύδια.

Εν Αθήναις...σε μια πλατεία πολύ κεντρική και τριγύρω

Δεν ήταν μόνο το Γιουσουρούμ γνωστό σαν αγορά μεταχειρισμένων....
Παλαιότερα ήταν και το Γεράνι κοντά στην Ομόνοια...Γερανίου κ.λ.π.
Μπαγιατοπάζαρο το έλεγαν γιατί πουλούσαν εκεί μεταχειρισμένα είδη
ακόμα και μπαγιάτικα τρόφιμα.
Ήταν και η Αθηνάς κάπως έτσι...
Προκειμένου αυτός που είχε ανάγκη να βγάλει κάτι πήγαινε
εκεί που περνούσε αρκετός κόσμος και μοστράριζε στο πεζοδρόμιο
ότι είχε.

Σας ταξιδεύουμε στην πιό ωραία Χώρα... αυτή της Σεριφου!

Άγρια και απροσπέλαστη, µε την πρώτη µατιά σε αφήνει σκεπτικό σχετικά µε το πόσο θα σε καλοδεχτεί και πόσο θα σου φανερώσει τα µυστικά της, χωρίς ανταλλάγµατα. Και είναι αλήθεια. Το αντίτιµο που θα σου ζητήσει η Σέριφος είναι απαιτητικό και αδιαπραγµάτευτο. Θα σε βάλει να της ορκιστείς αιώνια πίστη και αφοσίωση και σαν πάρεις το πλοίο της επιστροφής, θα δεις ότι θα της έχεις παραδοθεί αµαχητί!


Οι πρώτες εντυπώσεις

Οι απότοµοι γκρεµοί της, οι κακοτράχαλοι χωµατόδροµοι και τα δύσβατα µονοπάτια θα κάνουν τον οργανισµό σου να ζητήσει πολλά κουτιά δραµαµίνων. Και, ναι... Είναι διαπιστωµένο πως η Σέριφος δεν είναι για όλους. Αλλά ακόµα και σκεπτικός αν στέκεσαι µέσα στο σχεδόν πρωτόγονο τοπίο της, αφού έχεις κάνει 2,5 ώρες θαλάσσιου δρόµου από τον Πειραιά, εκείνη θα έχει και µια απρόσµενα ευχάριστη έκπληξη για να καταρρίψει καθέναν από τους ενδοιασµούς σου. Στον αντίποδα, τις αισθήσεις σου θα δροσίσουν οι παραδεισένιες της παραλίες, τα απόκοσµα τοπία, οι φιλόξενοι άνθρωποι, οι παραδόσεις, τα χρώµατα, τα αρώµατα, οι αναµνήσεις που θα φυλάξεις για πάντα µέσα στην ψυχή σου.





Στη Χώρα και στα πέριξ...

Η Χώρα σού παρουσιάζεται εξαρχής πολλά υποσχόµενη κι έτσι όπως ορθώνεται στον πέτρινο όγκο που προβάλλει πάνω από τον οικισµό Λιβάδι, στο λιµάνι, σε προκαλεί να σηκώσεις αυθόρµητα το κεφάλι ψηλά, για να δικαιώσεις κι εσύ τον φερώνυµο από πολλούς χαρακτηρισµό που της αποδίδουν ως µια «από τις ωραιότερες των Κυκλάδων»...Το λιµάνι, ωστόσο, θα προσπαθήσει να σε κρατήσει κοντά του, καθώς διαθέτει ξακουστές ταβέρνες, µοντέρνα cafés, µπαράκια, ενοικιαζόµενα δωµάτια και µια τεράστια παραλία, ο Αυλόµωνας, που αν και µέσα στο λιµάνι, τα καθαρά νερά της είναι το ιδανικότερο προοίµιο των υπέροχων βουτιών που θα απολαύσεις σε όλο το νησί. Η Χώρα εντούτοις θα συνεχίσει να αποτελεί τον διακαή προς εξερεύνηση πόθο σου! Μετά από 5 χλµ. στροφών που βάζουν κάτω και το πιο απαιτητικό τρενάκι λούνα-παρκ, σε καλωσορίζουν γραφικά στενορύµια και πολυδαίδαλα σοκάκια, γεµάτα cafes και καλαίσθητα µαγαζιά, των οποίων η ανοιχτή πόρτα σε προκαλεί να περιηγηθείς στους διαφορετικούς κόσµους στους οποίους επιχειρούν να σε µυήσουν. Χωρισµένη σε δύο οικισµούς, την Κάτω και την Άνω Χώρα, στην είσοδό της θα σε οδηγήσουν οι δύο λότζιες, ενώ αναγκαστικά την περιήγησή σου θα την ξεκινήσεις από τη δεύτερη (καθώς εκεί είναι το πάρκιγκ). Η άφιξή σου σηµατοδοτείται µόλις αντικρίσεις τη συνοικία των Μύλων -όνοµα που πήρε από τους παλιούς µύλους που θα διακρίνεις εκεί. Φτάνεις στην Άνω Χώρα και η εξερεύνηση από εδώ γίνεται αποκλειστικά µε τα πόδια. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Λαογραφικό, το θεατράκι αλλά και η θέα από τον Άγ. Κωνσταντίνο συνοψίζουν τα περιηγητικά σου ενδιαφέροντα. Μερικά δεκάδες ασβεστωµένα σκαλιά αν ανέβεις, οι εικόνες αλλάζουν! Βρίσκεσαι στην Πιάτσα... Σαν θεατρικό σκηνικό, αυτή η πλατεία µε τα καφενεία και την εκκλησία του Αγ. Αθανασίου παίζει το δικό της ρόλο στη ζωή της Σερίφου. Με µια ιδιαίτερη πλαστικότητα, µια γραφικότητα και ένα νεοκλασικό κτήριο του 1907 (το οποίο στεγάζει το Δηµαρχείο), παραπέµπει σε κινηµατογραφικό σκηνικό. Η ώχρα, το κόκκινο, το λευκό και το µπλε είναι τα κυρίαρχα χρώµατα. Άσε το καλύτερο για το τέλος. Την ανάβαση στο Κάστρο, που στοιχηµατίζει πως θα ξεπεράσεις τις αντοχές σου για χάρη της φιλοδοξίας να το προσεγγίσεις και να ατενίσεις από την κορυφή του µια συγκλονιστική θέα από ύψος που σε κάνει να... συνοµιλείς µε το Θεό!




Στα χνάρια της ιστορίας

Η κατεξοχήν περιοχή των µεταλλείων, το Μεγάλο Λιβάδι, στο νοτιοδυτικό τµήµα, θα σε δελεάσει να την επισκεφθείς, µιας και οι υπόλοιποι διάσπαρτοι στους λόφους του νησιού οικισµοί, µπορούν να παραλειφθούν αν δεν έχεις τις απαιτούµενες µέρες στη διάθεσή σου για µια... εκτενέστερη πατριδογνωσία. Η αξιοποίηση του σηµαντικού ορυκτού πλούτου της Σερίφου ξεκίνησε το 1885, όταν ο πληθυσµός του νησιού αυξήθηκε περίπου κατά 2.000, καθώς στο νησί έφτασαν εργάτες και από άλλα µέρη της χώρας για να δουλέψουν εκεί κάτω από τις πλέον απάνθρωπες συνθήκες. Η 21η Αυγούστου αποτελεί ηµέρα µνήµης για τη Σέριφο, µιας και η απεργία που εξελισσόταν βάφτηκε στο αίµα 4 εξεγερθέντων εργατών, που µε πλήθος άλλων µάχονταν υπέρ της βελτίωσης των ελεεινών όρων εργασίας. Γυρνώντας στο Σήµερα, η απόκοσµη ατµόσφαιρα στο Μεγάλο Λιβάδι µοιάζει να δικαιώνεται καθώς τα φλας αιχµαλωτίζουν το Ακρωτήρι του Κύκλωπα, η µεγάλη σπηλιά και οι δεκάδες στοές των ερειπωµένων ορυχείων. Παλιές ράγες, σκοτεινές στοές, σκουριασµένα βαγόνια και στο βάθος να στέκει µισογκρεµισµένη η εξέδρα εκφόρτωσης των µεταλλευµάτων... Ένα υπαίθριο µουσείο, ένα παγωµένο στο χρόνο σκηνικό, ένα άκρως υποβλητικό τοπίο...Μην παραλείψεις τέλος να ανάψεις ένα κερί στη χτισµένη το 1572 ανδρική Μονή των Ταξιαρχών, στο χωριό Γαλανή, που αποτελεί ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα µοναστηριακά συµπλέγµατα των Κυκλάδων. Ο άλλοτε πλούτος του µοναστηριού προσείλκυε πλήθη πειρατών, εξού και ο οχυρωµατικός του χαρακτήρας.




Βουτιά... στο όνειρο!

Διακοπές σε Κυκλαδονήσι χωρίς βουτιές, γίνεται; Φυσικά και όχι, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε έναν τόπο που φηµίζεται πως διαθέτει 70 διαφορετικές επιλογές! Με βότσαλα, βράχια, χρυσή άµµο και νερά που παίζουν ανάµεσα σε όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου και του πράσινου, δεν υπάρχει περίπτωση να µη βρεις κι εσύ την ιδανική για εσένα!

Η Ψιλή Άµµος είναι η πιο γνωστή, διαθέτει ρηχά νερά και θα σου φανερωθεί µετά από τη διάνυση ενός µικρού χωµατόδροµου. Ο Άγ. Σώστης από την άλλη, αποτελείται από δύο γειτονικούς κολπίσκους και το οµώνυµο εκκλησάκι, ενώ το Μεγάλο Λιβάδι περηφανεύεται για τον οικογενειακό του χαρακτήρα. Στον νότιο όρµο του Κουταλά, η Βαγιά έχει ενταχθεί στο Δίκτυο Προστασίας Natura 2000, ενώ στα βόρεια η Συκαµιά συνήθως σηκώνει κύµα. Αν ψάχνεις κάτι κοντά στη Χώρα, θα βολευτείς µια χαρά µε το Λιβάδι και τα Λιβαδάκια, που είναι άλλωστε και οργανωµένες. Ο Πλατύς Γιαλός τέλος, συνίσταται από τρεις γειτονικούς κολπίσκους, µε τον βορινό να ενδείκνυται για πιο ιδιωτικές στιγµές γαλήνης...

Το πλοίο ετοιµάζεται να σαλπάρει και η επιστροφή στην πραγµατικότητα µας καλεί. Αφήνοντας ξοπίσω µας τη Σέριφο, δεν µπορούµε παρά να νιώθουµε ερωτευµένοι... Ένας τραχύς και περήφανος τόπος αποδείχτηκε τόσο φιλόξενος για τα θερινά όνειρα που θα µας συνοδεύουν µια ζωή... Έχε γεια, νησί της Σερίφου... Μέχρι την επόµενη φορά...




Πώς θα πάτε:

Ακτοπλοϊκώς από Πειραιά µε τα καθηµερινά δροµολόγια του Speed Runner της Aegean Speed Lines, από €60/άτοµο µε επιστροφή και €100 µετ' επιστροφής µε αυτοκίνητο. Το ταξίδι διαρκεί περίπου 2,5 ώρες (τηλ. 210 9690950, www.aegeanspeedlines.gr). Εναλλακτικά, υπάρχουν και τα συµβατικά «Αδ. Κοραής» και «Άγ. Γεώργιος» από €56/άτοµο µε επιστροφή και €114 µε το αυτοκίνητο, ενώ το ταξίδι κρατά 4,5-5 ώρες (τηλ. 210 4100211, www.cycladesferries.gr).


πηγή

ΞΩΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 
Τα συναντάμε σκαρφαλωμένα στα πιο δύσβατα βουνά, σε κρυφά μονοπάτια, στις άκρες των βράχων της θάλασσας. Άλλοτε στέκονται μόνα τους σε πολύ ψηλά σημεία , για να μας χαιρετίσουν και να μας συντροφέψουν στο μακρύ μας ταξίδι.

Φολέγανδρος: Παναγία της Κοιμήσεως

Κάποια από αυτά αγναντεύουν το πέλαγος ή παίζουνε κρυφτό με τις φυλλωσιές των δέντρων.

Χίος: Άγιος Ισίδωρος

Η Ελλάδα είναι γεμάτη από μικρά παράξενα εκλησσάκια, που τις περισσότερες φορές μένουν κρυφά στα μάτια του επισκέπτη, που συνήθως προτιμά να επισκέπτεται τοποθεσίες και αξιοθέατα που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος.

 
Αρκαδία: Αγ. Θεοδώρα

Τα ξωκλήσια μας αμέτρητα και διάσπαρτα σε όλη την ύπαιθρο, ερημικά και υπερήφανα, αφιερωμένα στους αγίους μας, στέκονται μάρτυρες της θρησκευτικής μας παράδοσης και του πολιτισμού μας.



Αμοργός: Παναγία Χαζοβιώτισσα

Ξωκλήσια μικρά, ολόλευκα, πάνω σε βράχους, κοντά στη θάλασσα ή κρυμμένα σε δύσβατα μονοπάτια μιλούν ψιθυριστά με το κύμα, τον αέρα, τ' αγριολούλουδα και αναδύουν μυρωδιές από μυρτιές και σχίνα.

Σίφνος: Παναγιά Χρυσοπηγή

Στέκουν εκεί αφιερωμένα στους αγίους μας, μοναχικά και γαλήνια για να μας ηρεμήσουν.
Κάθε φορά που θα πάω στην εξοχή, ψάχνω να βρω ένα ξωκλήσι. Αγαλλιάζει η ψυχή μου μπαίνοντας μέσα για να ανάψω ένα κερί και να προσευχηθώ.

 
Μήλος: Παναγιά Τουρλιανή

Μακριά από το θόρυβο και την πολυκοσμία, χτισμένα από ανώνυμους πιστούς, χωρίς σχέδια και άδειες πολεοδομίας. Μας χαρίζουν μια λαϊκή και ανώνυμη αρχιτεκτονική ταιριασμένη με το ελληνικό τοπίο, το μεσογειακό φως και τη θρησκευτική μας κληρονομιά.

 

 


Πλινθόκτιστα και ασπρισμένα, καμαροσκέπαστα και κεραμιδένια. Μας εντυπωσιάζει ο λιτός τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν τα υλικά οι αυτοδίδακτοι αυτοί αρχιτέκτονες.

Ιθάκη: Άγ.Νικόλαος

Όσο για το εσωτερικό του εξωκλησιού, όλα μοιάζουν να είναι ανέγγιχτα. Λίγα στασίδια παλιά και σκόρπιες εικόνες αγίων που αν και κακόγουστες δε σε ενοχλούν γιατί είναι φτιαγμένες με το χέρι της ψυχής των πιστών.

Σίφνος: Των επτά μαρτύρων

Το τέμπλο είναι ξύλινο, σκέτο, χωρίς ιδιαίτερα σκαλίσματα. Τα καντήλια είναι αναμμένα και μοσχοβολάει το λιβάνι όλα είναι ταπεινά, όλα παρηγορητικά.

Ας είναι καλά όλοι εκείνοι που περιποιούνται ακούραστα τα ξωκλήσια μας , όλοι εκείνοι οι ανώνυμοι που τα νοιάζονται και τα λειτουργούν πάντα με ευλάβεια.

πηγή.