Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Μουσική σύμπραξη Μίμη Πλέσσα, με Ματθαίο και Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη!




Αν η Ελλάδα βγει από αυτή τη βαθιά κρίση αξιών και πολιτισμού, θα το χρωστάει σε αυτή τη νέα γενιά που τολμά να δημιουργεί, πιστή στο όνειρό της…
Και δεν υποκύπτει ούτε στις Σειρήνες του εφήμερου κέρδους, ούτε στις Κασσάνδρες των «ανυπέρβλητων» εμποδίων!
Ο Ματθαίος και ο Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης δύο μουσικοί, νέοι μεν στην ηλικία αλλά με πολλά και σημαντικά επιτεύγματα στο ενεργητικό τους, είναι γνήσιοι εκφραστές αυτής της γενιάς και συγκινούν όχι μόνο με τη μουσική τους, αλλά επίσης με το ήθος, την αφοσίωση, το μεράκι και το φιλότιμο που βάζουν σε αυτή.

Με καράβι την Ποντιακή λύρα και κατάρτι τη φωνή, γίνονται εκφραστές ενός σπάνιου ηχοχρώματος, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης όπου εμφανίζονται!
Βάζουν την Ποντιακή λύρα στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη, με ρεσιτάλ και συνεργασίες με σημαντικούς μουσικούς σε όλο τον πλανήτη. Μας ξανασυστήνουν την μοναδικότητα της ανθρώπινης φωνής και την Ποντιακή λύρα ως ένα μουσικό όργανο ιδιαίτερα επίκαιρο, με τεράστιες δυνατότητες, που μπορεί να μιλήσει στην καρδιά μας και να μας προκαλέσει ανατριχίλα και με συνθέσεις που δεν ανήκουν στη σφαίρα της παράδοσης.

Ένας αιώνιος εραστής της μουσικής, από τις πιο σημαντικές μορφές της Ελληνικής μουσικής, με διεθνή αναγνώριση, έχει γίνει από τους πιο ένθερμους φίλους τους.
Εδώ και δέκα χρόνια, ο Μίμης Πλέσσας επικοινωνεί μουσικά με τον Ματθαίο και τον Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη…
Εμπνέεται από την Ποντιακή λύρα, για να δημιουργήσει και να δώσει νέα διάσταση σε επανεκτελέσεις αγαπημένων τραγουδιών, όπως το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου», βάζοντάς την σε πρώτο πλάνο!

Είχαμε την τύχη να είμαστε παρόντες σε μία από αυτές τις συναντήσεις, που έγινε πριν από λίγες ημέρες στη Θεσσαλονίκη και θελήσαμε να μοιραστούμε την εμπειρία. Γιατί  μας συγκίνησε, όχι με νότες  αυτή τη φορά, αλλά με όσα ακούσαμε σ’ αυτή την εκ βαθέων συζήτηση του Μίμη Πλέσσα με τον Ματθαίο και τον Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη.
Για τη δύναμη της μουσικής και για το πώς, όταν είσαι αληθινός, δεν σε αγγίζει ο χρόνος που «κουρεύει τα ψεύτικα, αυτούς που είναι επάνω σε ξυλοπόδαρα, όσους είναι ευκαιριακοί, αυτούς που μιμούνται».
Για το πώς γνώση είναι να αφήνεις ένα παράθυρο ανοιχτό στο νέο και να δημιουργείς χωρίς προκαταλήψεις, αλλά με πολύ πάθος!

. Πηγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...