Ευάγγελος Ζαμπετουλάκης Λυριδιανά 05/03/1937 - Χανιά 10/10/2015

.

Δίνω στον κόσμο τραγούδια της αγάπης.
Δεν είμαι ο μόνος ούτε και ο τελευταίος.
Είναι θέμα προαιώνιο για όλους τους λαούς της γης.
Και μπορεί να υπάρχουν πόλεμοι,μπορεί να πεθαίνουν παιδιά απο την πείνα,μα η αγάπη είναι εκείνη που θα κρατήσει τον άνθρωπο πάνω στη γη. Ε.Ζ.

Παιδικά παιχνίδια. Φωτογραφίες της Βούλας Παπαϊωάννου και του Δημήτρη Χαρισιάδη

Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάτικο 

σα θησαυρό να το φυλάξεις...

Τους λογισμούς, τους πόθους σου άλλαξε, 

μ’ αυτό ποτέ να μην αλλάξεις...

Όποτε της ζωής τα ψεύτικα κι άσχημα, 

σφίγγουν την καρδιά σου,

μέσα σ’ ό,τι φύλαξες παιδιάτικο 

θα βρίσκεις την παρηγοριά σου...

Κι όταν χλωρο-φυλλιάσει η όψη σου 

και στα μαλλιά σου πέσουν χιόνια,

μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάτικο 

θα μείνει απείραχτο απ’ τα χρόνια...

Γεώργιος Δροσίνης

Παιχνίδια παιδικά. Παλιές φωτογραφίες

Βούλα Παπαϊωάννου, Κούνια στη θάλασσα. 1935-1950. Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Δυο βίντεο ντοκουμέντα από την Σμύρνη του 1911 και 1922.

Σύντομο οδοιπορικό στην πόλη της Σμύρνης Το βίντεο περιλαμβάνει πανοραμικά πλάνα των σπιτιών της Σμύρνης του 1911 με τους κατοίκους της, ακολουθούμενα από πλάνα του Έλληνα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου και των γάλλων και αγγλικών απεσταλμένων που φεύγουν από το «Κονάκι» (Το Κυβερνητικό Μέγαρο). Μερικές περίεργες γυναίκες με πέπλο κοιτούν μέσα από έναν φράκτη, πιθανώς εκείνους που φεύγουν από το κονάκι. Η ταινία ολοκληρώνεται με τις βάρκες στη θάλασσα στο φως του δειλινού. Το βίντεο ντοκουμέντο είναι γαλλικής παραγωγής. Ο σκηνοθέτης άγνωστος, αλλά η εταιρεία παραγωγής είναι η Εclair. Προέρχεται από τη συλλογή "Jean Desmet" στο Eye Filmmuseum, του Κινηματογραφικού Ινστιτούτου Ολλανδίας. Διευθυντής: άγνωστος | Χώρα παραγωγής: Γαλλία Έτος: 1911 | Εταιρία Παραγωγής: Eclair (Γαλλία) | FLM61735 | Ταινία από τη συλλογή του EYE (Άμστερνταμ) - www.eyefilm.nl/en

.
«Η Μεγάλη Πυρκαγιά της Σμύρνης είναι το όνομα που δόθηκε συνήθως στη φωτιά που κατέστρεψε τη Σμύρνη από τις 13 έως τις 17 Σεπτεμβρίου 1922. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έκαψαν συστηματικά την πόλη και σκότωσαν τους Έλληνες και τους Αρμένιους κατοίκους, βασιζόμενοι σε εκτεταμένες μαρτυρίες από δυτικά στρατεύματα που αποστέλλονται στη Σμύρνη κατά τη διάρκεια της εκκένωσης, ξένους διπλωμάτες / ανακουφιστές που εδρεύουν στη Σμύρνη και από τουρκικές πηγές ». - Wikipedia.org

Ο παππούς του Robert Davidian, George Magarian, γεννημένος το 1895, εκπαιδευμένος στο αμερικανικό κολλέγιο στο Konya της Τουρκίας και αργότερα σε διευθυντή του Konya YMCA, γυρίστηκε στη Σμύρνη της Τουρκίας αμέσως μετά την καταστροφή του από γενοκτονία.

Η προκύπτουσα 35 χιλιοστά επεξεργασμένη νιτρική ταινία ήταν κρυμμένη στο διαμέρισμα της γιαγιάς μου στη Νέα Υόρκη για 60 χρόνια. Ήμουν τυχερός να το μεταφέρω στην ψηφιακή μορφή πριν αποκολληθεί τελείως. -Robert Davidian 5 Μαρτίου 2008

Σμύρνη εικόνες: https://cemantron-anastasia.blogspot.com/2019/02/blog-post_10.html

.
Η Γεωργία Μυττάκη το 1935 ερμηνεύει το "Σμύρνη με τα περίχωρα" Στίχοι & Σύνθεση Σταύρου Παντελίδη 1935, και η Μαρία Παπαγκίκα το Σμυρνέικο μινόρε στην Nέα Υόρκη, ΗΠΑ, τον Ιούλιο του 1919.

Abebe Bikila (7 Αυγούστου 1932 - 25 Οκτωβρίου 1973)

Ο Αμπέμπε Μπικίλα γεννήθηκε στο χωριό Γιάτο, της βόρειας Σόβα της Αιθιοπίας, στις 7 Αυγούστου 1932 και σε ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας την ίδια ημέρα διεξαγόταν ο Μαραθώνιος των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες.
Γιoς μιας φτωχής και αγροτικής οικογένειας, ο μικρός Μπικίλα ήρθε αντιμέτωπος με τις κακουχίες από πολύ νωρίς, καθώς οι αγροτικές δουλειές και η βοήθεια στον βοσκό πατέρα του αποτελούσαν καθημερινότητα.
Στον ελεύθερο χρόνο του έπαιζε «γκένα», ένα παραδοσιακό παιχνίδι της Αιθιοπίας που μοιάζει πάρα πολύ με το χόκεϊ επί χόρτου, αλλά με μία βασική διαφορά: τα τέρματα απείχαν μεταξύ τους κάποια χιλιόμετρα!
Επιπλέον, ο μικρός Αμπέμπε ήταν δεινός κολυμβητής και ιππέας αλόγου – συνεπώς φανέρωνε από πολύ νωρίς την ιδιαίτερη κλίση του προς τον αθλητισμό.

Σε ηλικία 17 ετών και αφού είχε ολοκληρώσει το Εκκλησιαστικό Σχολείο της περιοχής του, ο Μπικίλα μετακόμισε στην πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα, με σκοπό να καταταχθεί στην φρουρά του αυτοκράτορα της χώρας Χαϊλέ Σελασιέ.
Την ίδια εποχή, η στρατιωτική ηγεσία της Αιθιοπίας υπό τον Σελασιέ, είχε εκπονήσει ένα αθλητικό πρόγραμμα αγώνων για τα τρία σώματα ασφαλείας.
Σε αυτό ο Αμπέμπε θα έβρισκε τη μεγάλη ευκαιρία να αναδείξει το τεράστιο ταλέντο που είχε στους αγώνες δρόμου, γι’ αυτό και έλαβε μέρος στο αγώνισμα του Μαραθωνίου των πρώτων Ετήσιων Εθνικών Αθλητικών Στρατιωτικών Αγώνων της Αιθιοπίας.
Τερμάτισε πρώτος με χρόνο 2 ώρες 39 λεπτά, 50 δευτερόλεπτα κι ήταν η στιγμή που ο Σουηδός προπονητής Όνι Νίσκανεν τον πρόσεξε για πρώτη φορά.
Άλλωστε, ο μέχρι τότε άγνωστος Μπικίλα είχε καταφέρει να αφήσει πίσω τον Γουάμι Μπιράτου, δηλαδή τον καλύτερο δρομέα της χώρας και σπουδαία ελπίδα για διεθνή διάκριση.

Τι Να Πώ - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

τι να πούμε κι εμείς . . . με αυτή την τραγική είδηση της απώλειας του " δικού μας " Λαυρέντη . .

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας 5 Νοεμβρίου 1956 - 9 Σεπτεμβρίου 2019.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με την μουσική. Σπούδασε Μουσική στο Ελληνικό Ωδείο. Αργότερα θα εργαστεί χειρωνακτικά στην αποθήκη κάποιας δισκογραφικής εταιρείας, στην οποία αργότερα κατά σύμπτωση θα κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ το 1978 με αγγλικό στίχο με τους “P.L.J. Band” με τίτλο ‘Gaspar’, έναν δίσκος extended play 45’ στροφών. Ακολουθούν διάφορες δουλειές, ενώ μετά τη στρατιωτική του θητεία αρχίζει να τραγουδάει αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα στη «Συντροφιά». Στα 20 του χρόνια δημιουργεί με τον Παύλο Κικριλή και τον Τάκη Βασαλάκη το συγκρότημα P.L.J. Το 1983 οπότε και κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος, το τελευταίο μετονομάζεται σε «Τερμίτες», όνομα που παραπέμπει στους Beatles (σκαθάρια). Το 1989 ξεκινά η προσωπική του σταδιοδρομία ως συνθέτης και ερμηνευτής. Είχε συνεργαστεί δισκογραφικά και έχουν τραγουδήσει τραγούδια του οι: Μαρία Φαραντούρη, Γιώργος Νταλάρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πυξ Λαξ, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μαργαρίτης, Βαγγέλης Κονιτόπουλος, Αναστασία Μουτσάτσου, Μίλτος Πασχαλίδης, Κατερίνα Στανίση[1], Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Βαρδής, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, “Émigré”, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Ελισσάβετ Καρατζόλη, “Κίτρινα Ποδήλατα”, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, “Μagic De Spell”, Γιώργος Μαργαρίτης, Νότης Μαυρουδής, Παναγιώτης Μάργαρης, Αντώνης Μιτζέλος, Σάκης Μπουλάς, Δημήτρης Μπάσης, Φλέρυ Νταντωνάκη, Φίλ.Πλιάτσικας, Δημήτρης Σταρόβας, Μπάμπης Στόκας, Διονύσης Τσακνής, “W.C.” κ.α. Επίσης, είχε συνεργαστεί επί σκηνής με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Νότη Μαυρουδή, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Κώστα Μακεδόνα κ.ά. Απεβίωσε την Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019 από καρδιακή ανακοπή, στον Βόλο.

. .

Λέλα (Ελένη) Καραγιάννη (24 Ιουνίου 1898 - 8 Σεπτεμβρίου 1944)

Ἡ Λέλα Καραγιάννη μὲ τὰ παιδιά της

«Ευχαριστούμε το Άρωμα», μια φράση συνθηματική που ακουγόταν συχνά από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Καΐρου, παραπέμποντας στην ακόμα μια φορά επιτυχή έκβαση του σχεδίου της «Μπουμπουλίνας» της Αντίστασης, της Λέλας Καραγιάννη. Η λέξη «Αρωμα» παρέπεμπε στο Αρωματοπωλείο του φαρμακοποιού συζύγου της, μέσω του οποίου προσφέρθηκαν τεράστιες υπηρεσίες στην Εθνική Αντίσταση και με τα έσοδά του καλύφθηκαν πολλές από τις ανάγκες του Αγώνα. Αρχικά περιέθαλπτε τους πολεμιστές της Αλβανίας που δεν μπορούσαν να φτάσουν στα σπίτια τους, κάτι για το οποίο εξέφραζε τη θλίψη της: «Να πώς κατάντησαν οι νικητές μας, οι ήρωές μας που τους άξιζε να μπουν στην πόλη δαφνοστεφανωμένοι». Η θλίψη έγινε οργή και μίσος προς τους κατακτητές, κάτι που την οδήγησε στη δημιουργία μιας αυτοσχέδιας αντιστασιακής εθελοντικής οργάνωσης με κύριο γνώρισμα και διαφορά απ’ όλες τις άλλες ότι ψυχή και αρχηγός της ήταν μια γυναίκα, η Λέλα Καραγιάννη.

Ω ψυχή, ζωή και φως μου - Παραδοσιακό Κωνσταντινούπολης

Τραγούδι καθιστικό της αγάπης, σε τετράσημο ρυθμό που τραγουδιόταν στα αστικά κέντρα των παραλίων της Μικράς Ασίας και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη. Είναι το τραγούδι πάνω στο οποίο βασίστηκε το έντεχνο και ευρύτερα γνωστό "Σ' αγαπώ γιατί 'σαι ωραία". Τραγούδι: Κώστας Κοντός --ΔΙΣΚΟΣ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΝΤΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΡΠΑΘΙΟΣ

.

Ελένη Ζαφειρίου «Τι να σου πρωτοθυμηθώ βρε μάνα»

Η μάνα μου ήταν μια ξένη γυναίκα που με μεγάλωσε. Με πόνεσε πιο πολύ κι από το παιδί της, που έπαιζε κι αυτός στα μπουλούκια, για να με μεταφέρει στην Αθήνα και να με σπουδάσει. Τη θυμάμαι με στοργή, αγάπη και πόνο.
........ η μάνα μου ήταν ηθοποιός. Βρέθηκε, η μάνα μου στη Λάρισα, με το θίασο του γιου της, την εποχή που γίνεται το παζάρι. Έμενε σ' ένα ξενοδοχείο, που τα παράθυρά του έβλεπαν στην πλατεία του παζαριού. Καθώς ντυνόταν για να πάει στο θέατρο για πρόβα, άκουγε ένα κλάμα μικρού παιδιού πολύ δυνατό και την ενοχλούσε. Κατέβηκε απ' το ξενοδοχείο, και περνώντας μέσα από το παζάρι, πέφτει απάνω στο παιδάκι, που εξακολουθούσε να κλαίει σκούζοντας. Σταμάτησε, είδε έναν άντρα καθισμένο χάμω σταυροπόδι να πουλάει κάτι. Τον τριγύριζαν δύο αγόρια, και το μικρότερο γκρινιάρικο κοριτσάκι, που εξακολουθούσε να κλαίει. Τίνος είναι αυτό το κοριτσάκι που κλαίει έτσι τόσες ώρες; ρώτησε τον άνδρα που κάθονταν χάμω σταυροπόδι. «Δικό μου είναι πανάθεμά το. Από το πρωί δεν έχει σταματεμό. Μπας και ξέρω τι να του κάνω; Έτσι μούρχεται να το στραγγαλίξω!» «Καλά, και πού είναι η μάνα του,» τον ρωτάει; «Δεν έχει μάνα, απόθανε μόλις το γέννησε, και με άφησε με τρεις διαόλους». Χωρίς πολλές κουβέντες και μεγάλες σκέψεις του λέει: «Δώσε μου εμένα το κοριτσάκι σου και θα πάμε στο συμβολαιογράφο να κάνουμε ένα συμφωνητικό ότι μου το δίνεις για ψυχοπαίδι». Χωρίς άλλες κουβέντες, έτσι έγινε. Σε λίγες μέρες το μπουλούκι του γιου της Δημήτρη Ζαφειρίου, έφευγε από τη Λάρισα για άλλη πιάτσα, με ένα ακόμη μέλος του θιάσου, την Ελενίτσα της Κυριακούλας.