Δεν χάριζαν ήχους
τα όργανα μονάχα.
Ήταν στιγμές που η ψυχή σου
έγινε βιολί, και το κορμί σου
ολόκληρο έμοιαζε με δοξάρι,
Ευανθία.
τα όργανα μονάχα.
Ήταν στιγμές που η ψυχή σου
έγινε βιολί, και το κορμί σου
ολόκληρο έμοιαζε με δοξάρι,
Ευανθία.
Κάτι σαν έκσταση.
Σαν ο Θεός
να χάιδεψε για λίγο
τα μαλλιά μας,
κι έδωσε ένα φιλί
στο μέτωπό μας.
Την ώρα που στο Παρίσι
έκαιγαν φλόγες καταστροφής,
στο Παλλάς έσβηνε
η δίψα πολλών
για παρηγοριά,
ανάταση
κι Ανάσταση,
πριν τη Μεγάλη Ανάσταση
που έρχεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου