Το βεσπάκι το κορίτσι μου και εγώ Ένα τρίο μια παρέα αγαπημένη επερνούσαμε ζωή ευτυχισμένη τη χαρά έχοντας πάντα οδηγό, το βεσπάκι το κορίτσι μου κι εγώ.
Έτσι αχώριστοι κι τρεις μας βρε παιδιά επεράσαμε ένα φίνο καλοκαίρι πριν το χωρισμό ο χειμώνας να μας φέρει εγλεντήσαμε τρελλά τ΄ ομολογώ, το βεσπάκι το κορίτσι μου κι εγώ.
Μα στο πρώτο του χειμώνα το βοριά το βεσπάκι μου χαλάει το καημένο το κορίτσι μ’ απαρνιέται θυμωμένο μες τη θλίψη και το κρύο να ριγώ, κι απ το τρίο μόνος έμεινα εγώ.
Μα το θάρρος μου δεν χάνω στη ζωή το βεσπάκι μου θα το επισκευάσω και κορίτσι άλλο πιο όμορφο θα πιάσω να γλεντάμε όπως πρώτα εξηγώ, το βεσπάκι το κορίτσι μου κι εγώ.
Φώτης Πολυμέρης 1920 – 2013 ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές του ελαφρού τραγουδιού. Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους δημιουργούς και τραγουδιστές της εποχής του, [...]
Ερμήνευσε δικά του τραγούδια και άλλων δημιουργών σε πλήθος ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ένας χαρούμενος αλήτης (Έλα στο θείο, 1950), Άστα τα μαλλάκια σου (Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν, 1951) και Θα γυρίσει κι ο τροχός (Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν, 1951). Το 2004 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του από τις Εκδόσεις Άγκυρα, με τίτλο Των Αναμνήσεων η Λιτανεία.
Ο Φώτης Πολυμέρης πέθανε στην Αθήνα στις 28 Μαΐου 2013, σε ηλικία 93 ετών. https://www.sansimera.gr/biographies/659
Εικόνα: (Τό… κορίτσι με τη βέσπα, που φωτογραφίζεται στο λιμάνι της Ερμιόνης) τού φωτογράφου Στέφου Αλεξανδρίδη.
http://www.saronicmagazine.com/?p=21533
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου