Σάββατο 31 Μαρτίου 2018
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018
Ξεχασμένοι αγωνιστές του '21
Ένας και μόνο είναι ο μεγάλος ήρωας του Εικοσιένα: ο λαός. Το πότισε με το αίμα του και το 'θρεψε με τις θυσίες του. Δίχως τ' ανώνυμα παλικάρια που σβάρνιζαν τα βουνά και τους λόγγους, μην έχοντας μήτε παλιοτσάρουχα να βάλουνε στα πόδια τους, λευτεριά δε βλέπαμε.
Αυτοί, οι ταπεινοί και ξεχασμένοι, μας τη χάρισαν. Στη μνήμη αυτού, του άγνωστου ήρωα - που είναι άντρας, και γυναίκα, και παιδί - ας στήσουμε το πιο λαμπρό άγαλμα της ευγνωμοσύνης μας.
Φωτιάδης Δημήτρης
Σπύρος Λούης 1872 – 1940
Έλληνας μαραθωνοδρόμος. Υπήρξε ο πρώτος αθλητικός θρύλος της νεώτερης Ελλάδας και από τις μορφές των Α' Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου
1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας
του ήταν νερουλάς και ο νεαρός Σπύρος τον βοηθούσε κουβαλώντας το νερό.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας διακρίθηκε για την αντοχή
του, γεγονός που εξέπληξε τους ανωτέρους του. Θρυλείται ότι έτρεξε από
την Αθήνα στο Μαρούσι και τούμπαλιν για να φέρει το πηλήκιο που είχε
ξεχάσει στο σπίτι του, ώστε να είναι τέλειος στην αναφορά του τάγματος.
Κυριακή 25 Μαρτίου 2018
1821 Τραγούδια Ηρωικά - Ιστορικά - Κλέφτικα
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ:
( Το Ηρωϊκό & Κλέφτικο τραγούδι )
Ότι είναι για τον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο τα Ομηρικά έπη, το ίδιο στάθηκαν, ανεξάρτητα από κάθε αξιολόγηση, το δημοτικά τραγούδια για τον νέο Ελληνισμό. Γράφει ο Δημήτρης Φωτιάδης στο 4τομο έργο του (Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 21 1ος τόμος σελίδα 128 ) και συνεχίζει. Για αιώνες από τον ακριτικό κύκλο και τις παραλογές ως το εικοσιένα, ‘ηταν η αστείρευτη βρυσομάνα όπου σ’ αυτήν ξεδίψαγε συναισθηματικά ο λαός μας στις πολυκύμαντες ώρες της ιστορίας του. Βγαλμένα μέσα από την καρδιά ανώνυμων ποιητών, μίλαγαν, με τρόπο μοναδικό, στην καρδιά της Ολότητας. Και μόνο αυτό να πούμε φτάνει και περισσεύει να πλησιάσουμε το ευλογημένο δημοτικό μας τραγούδι.
9 Δημοτικά Ηρωϊκά & κλέφτικα τραγούδια τραγούδια που αναφέρονται στους αγώνες. των Ελλήνων του 1821 και στην συνέχεια. Υπάρχουν 10δες ακόμα. Ας το αγαπήσουμε το δικό μας τραγούδι το ΔΗΜΟΤΙΚΟ που έγραψε ο ίδιος φωτισμένος Λαός μας. 1) Αθανάσιος Διάκος Τσάμικο Αντώνης Σκούφης Κλαρίνο Βάγιος Μαλλιάρας 2) Για σήκω Γέρο του Μωριά: Γεωργία Μηττάκη 3) Γρηγόρης Λιακατάς ( Κλέφτικο Χρήστος Πανούτσος ) 4) Του Φλέσσα η μάνα - Για τον Παπαφλέσσα ( Κλέφτικο Κώστας Καντζιλιέρης ) 5) Του Χριστόδουλου Χατζηπέτρου ( Σταύρος Μπόνιας - κλαρίνο Σωτήρης Σγούρος ) 6) Καραϊσκάκης ( Κλέφτικο Γιώργος Μεϊντάνας ) 7) Αντρούτσος ( Τσάμικο Αθανάσιος Καμπαφλής ) 8) Βελησσάρης ( Τσάμικο Μιχάλης Καλλέργης - κλαρίνο Νίκος Καρακώστας ) 9) Κολοκοτρώνης φώναξε ( Τσάμικο Χρήστος Κοντόπουλος.)
Ότι είναι για τον αρχαίο Ελληνικό Κόσμο τα Ομηρικά έπη, το ίδιο στάθηκαν, ανεξάρτητα από κάθε αξιολόγηση, το δημοτικά τραγούδια για τον νέο Ελληνισμό. Γράφει ο Δημήτρης Φωτιάδης στο 4τομο έργο του (Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 21 1ος τόμος σελίδα 128 ) και συνεχίζει. Για αιώνες από τον ακριτικό κύκλο και τις παραλογές ως το εικοσιένα, ‘ηταν η αστείρευτη βρυσομάνα όπου σ’ αυτήν ξεδίψαγε συναισθηματικά ο λαός μας στις πολυκύμαντες ώρες της ιστορίας του. Βγαλμένα μέσα από την καρδιά ανώνυμων ποιητών, μίλαγαν, με τρόπο μοναδικό, στην καρδιά της Ολότητας. Και μόνο αυτό να πούμε φτάνει και περισσεύει να πλησιάσουμε το ευλογημένο δημοτικό μας τραγούδι.
9 Δημοτικά Ηρωϊκά & κλέφτικα τραγούδια τραγούδια που αναφέρονται στους αγώνες. των Ελλήνων του 1821 και στην συνέχεια. Υπάρχουν 10δες ακόμα. Ας το αγαπήσουμε το δικό μας τραγούδι το ΔΗΜΟΤΙΚΟ που έγραψε ο ίδιος φωτισμένος Λαός μας. 1) Αθανάσιος Διάκος Τσάμικο Αντώνης Σκούφης Κλαρίνο Βάγιος Μαλλιάρας 2) Για σήκω Γέρο του Μωριά: Γεωργία Μηττάκη 3) Γρηγόρης Λιακατάς ( Κλέφτικο Χρήστος Πανούτσος ) 4) Του Φλέσσα η μάνα - Για τον Παπαφλέσσα ( Κλέφτικο Κώστας Καντζιλιέρης ) 5) Του Χριστόδουλου Χατζηπέτρου ( Σταύρος Μπόνιας - κλαρίνο Σωτήρης Σγούρος ) 6) Καραϊσκάκης ( Κλέφτικο Γιώργος Μεϊντάνας ) 7) Αντρούτσος ( Τσάμικο Αθανάσιος Καμπαφλής ) 8) Βελησσάρης ( Τσάμικο Μιχάλης Καλλέργης - κλαρίνο Νίκος Καρακώστας ) 9) Κολοκοτρώνης φώναξε ( Τσάμικο Χρήστος Κοντόπουλος.)
Σάββατο 24 Μαρτίου 2018
Το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη
Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας.
Η αγάπη και η λατρεία που είχα, από μικρό παιδί, στους ήρωες της προεπανάστασης και της επανάστασης του 1821, έγινε αγάπη και θαυμασμός για τους μετέπειτα ήρωες. Αυτοί σφάχτηκαν, κρεμάστηκαν, γδάρθηκαν, ταπεινώθηκαν..., για να κερδίσουμε εμείς σήμερα τον τόπο τούτο ελεύθερο, χωρίς σκλαβιά.
Αυτός ο μικρός λαός της γης, έδειξε την ανδρεία του σε όλες τις εποχές.
Αντικατέστησε το δόρυ με το καριοφίλι ή το σύγχρονο όπλο και βροντοφώναξε προς όλους τους λαούς της γης, "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει".
Σα φόρο τιμής, αγάπης και πίστης, στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωές μας, έφτιαξα τούτο το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας με κέρινα ομοιώματα, στο χωριό Μπιζάνι Ιωαννίνων.
Θέλω να κάνω Ιστορική Αγωγή, μνήμη Ιερή όλων των ηρωικών μορφών και γεγονότων που έζησαν μέσα μου.
Οι συνθέσεις είναι όλες δικές μου. Δούλεψα, όχι μόνο με βάση τη βιβλιογραφία που συγκέντρωσα (για ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία), αλλά και τις πληροφορίες -στοιχεία- που πήρα από τα μέρη που περπάτησα, γνώρισα, φωτογράφησα και σχεδίασα επί χρόνια.
Ευχαριστώ όλους τους Έλληνες και ξένους συγγραφείς, που στάθηκαν με τις πηγές τους πολύτιμοι οδηγοί μου, στο δρόμο της δημιουργίας τούτου του έργου, αλλά και στο γράψιμο του βιβλίου που έχετε στα χέρια σας σήμερα.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ, οφείλω στους καθηγητές και δασκάλους μου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, για τις γνώσεις που μου έδωσαν, στα θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα. Γνώσεις που τόσο πολύ με βοήθησαν για τη δημιουργία τούτου του έργο.
Παύλος Παν. ΒρέλληςΜπιζάνι, χειμώνας 1994/5
Αυτός ο μικρός λαός της γης, έδειξε την ανδρεία του σε όλες τις εποχές.
Αντικατέστησε το δόρυ με το καριοφίλι ή το σύγχρονο όπλο και βροντοφώναξε προς όλους τους λαούς της γης, "η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει".
Σα φόρο τιμής, αγάπης και πίστης, στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωές μας, έφτιαξα τούτο το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας με κέρινα ομοιώματα, στο χωριό Μπιζάνι Ιωαννίνων.
Θέλω να κάνω Ιστορική Αγωγή, μνήμη Ιερή όλων των ηρωικών μορφών και γεγονότων που έζησαν μέσα μου.
Οι συνθέσεις είναι όλες δικές μου. Δούλεψα, όχι μόνο με βάση τη βιβλιογραφία που συγκέντρωσα (για ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία), αλλά και τις πληροφορίες -στοιχεία- που πήρα από τα μέρη που περπάτησα, γνώρισα, φωτογράφησα και σχεδίασα επί χρόνια.
Ευχαριστώ όλους τους Έλληνες και ξένους συγγραφείς, που στάθηκαν με τις πηγές τους πολύτιμοι οδηγοί μου, στο δρόμο της δημιουργίας τούτου του έργου, αλλά και στο γράψιμο του βιβλίου που έχετε στα χέρια σας σήμερα.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ, οφείλω στους καθηγητές και δασκάλους μου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, για τις γνώσεις που μου έδωσαν, στα θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα. Γνώσεις που τόσο πολύ με βοήθησαν για τη δημιουργία τούτου του έργο.
Παύλος Παν. ΒρέλληςΜπιζάνι, χειμώνας 1994/5
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018
Αργύρης Χιόνης Η Φωνή της Σιωπής
Ο Αργύρης Χιόνης (1943-2011) αυτοβιογραφούμενος
«ΜΟΝΟ Η ΣΙΩΠΗ, η απόλυτη σιωπή προσφέρεται για τη χαμηλόφωνη συνομιλία των πραγμάτων που, κάτω από άλλες, ηχηρές συνθήκες, ούτ’ ένα νεύμα δεν μπορούν να ανταλλάξουν, γιατ’ είν’ ευαίσθητα τα πράγματα στον ήχο και δεν αποκαλύπτουν την ψυχή τους εν μέσω οιουδήποτε θορύβου» λέει ο Αργύρης Χιόνης για εμάς τους περαστικούς. Για όσους αναζητούσαν, βρήκαν και έχασαν τον κήπο τους. Για όσους πασχίζουν να δουν το αδάμαστο θηρίο στο αδειανό κλουβί. Για όσους γεννιούνται και πεθαίνουν αδικαίωτοι, αλλά δεν πτοούνται. Για όσους ταξιδευτές ένωσε της ψυχής η θάλασσα, αλλά αφάνισε της Ζωής η τρικυμία .
Σάββατο 17 Μαρτίου 2018
Η Νοσταλγός, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Είναι ένα από τα σημαντικότερα
διηγήματα του σκιαθίτη συγγραφέα. Ήρωες του διηγήματος είναι ο Μαθιός,
ένας νέος 18 ετών και η Λιαλιώ μια εικοσιπεντάχρονη κοπέλα που ήταν
παντρεμένη με έναν πολύ μεγαλύτερό της άνδρα, τον μπάρμπα - Μοναρχάκη. Ο
Μαθιός είναι κρυφά ερωτευμένος με τη Λιαλιώ και κάποιο βράδυ η κοπέλα
του προτείνει να κάνουν ένα περίπατο. Περπατώντας κοντά στο γιαλό η
Λιαλιώ εκφράζει την επιθυμία να μπει σε μια βάρκα και να φύγει μακριά,
προς τον τόπο καταγωγής της. Ο Μαθιός της προτείνει να πάρουν μια βάρκα
και να φύγουν μαζί. Η Λιαλιώ νοσταλγεί τον τόπο της και δεν αντέχει να
ζει πλέον μακριά από τους δικούς της. Ο Μαθιός ντροπαλός και ιπποτικός
ταυτόχρονα δεν τολμά να εκφράσει τον έρωτά του για την κοπέλα και ρωτά
να μάθει περισσότερα γι αυτήν. Όμως καθώς ξεμακραίνουν με την κλεμμένη
βάρκα, γίνεται αισθητή η απουσία της Λιαλιώς. Ο μπάρμπα - Μοναρχάκης
μαζί με άλλους άνδρες παίρνουν μια μεγάλη βάρκα (μια σκαμπαβία) και
αρχίζουν να καταδιώκουν τους δύο «δραπέτες». Τελικά οι διώκτες
προλαβαίνουν τους δύο νέους στην παραλία του Αγ. Νικολάου και η Λιαλιώ
επιστρέφει στο σύζυγό της λέγοντας στον Μαθιό, ότι αν ήταν λίγο
μεγαλύτερος στην ηλικία και πέθαινε ο σύζυγός της θα τον έπαιρνε άντρα. Ο
Παπαδιαμάντης σε αυτό το διήγημα μας περιγράφει ένα ειδύλλιο μεταξύ των
δύο νέων, το οποίο είναι εκ των προτέρων καταδικασμένο σε αποτυχία. Η
νοσταλγία της Λιαλιώς για την πατρίδα της και ο κρυφός έρωτας του Μαθιού
περιγράφονται παραστατικά και το διήγημα είναι γεμάτο από λυρικές
περιγραφές του νυχτερινού τοπίου. Η γλώσσα του διηγήματος είναι η λόγια
γλώσσα που χαρακτηρίζει τη πεζογραφία του Παπαδιαμάντη, όμως οι διάλογοι
είναι ζωντανοί και διατυπώνονται στη λαϊκή γλώσσα του νησιού του,
διανθισμένοι με αρκετά ιδιωματικά στοιχεία.
Τρίτη 13 Μαρτίου 2018
Μνήμες που δεν ξεχνάμε ... Paul Cantelon
Τα πάντα στο παρόν φωτίζονται από το φως του παρελθόντος. Μνήμες που δεν ξεχνάμε ... Paul Cantelon (συνθέτης και μουσικός) στο πρόλογο της ταινίας "Prologue Babushka" (2005) "Everythings is Illuminated" από το βιβλίο του Jonathan Safran Foer, σε σκηνοθεσία Liev Schreiber.
Ο Paul Cantelon (γεννημένος στις 25 Δεκεμβρίου 1959) είναι Αμερικανός συνθέτης σύγχρονης κλασικής μουσικής, συνθέτης ταινιών και ηθοποιός. Είναι επίσης βιολιστής, πιανίστας και ακορντεονίστας και ιδρυτικό μέλος της αμερικανικής εναλλακτικής μπάντας Wild Colonials .
O Cantelon γεννήθηκε στο Glendale της Καλιφόρνια. Έκανε το ντεμπούτο του βιολιού στην ηλικία των 13 ετών στο Royce Hall της UCLA. Εμπνευσμένος από το έργο του Donalee Reubenet, άρχισε τις σπουδές πιάνου. Σπούδασε με τον Andre Gauthier στο Μουσικό Ωδείο της Γενεύης στην Ελβετία, τον Jacob Lateiner στη σχολή μουσικής Juilliard στη Νέα Υόρκη και τον Vlado Perlemuter στο Conservatoire de Paris. https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Cantelon
Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018
Τρίτη 6 Μαρτίου 2018
Μιχάλης Τούμπουρος (1959 - 2010)
Ήταν Έλληνας πυρηνικός ιατρός, μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην πυρηνική ιατρική. Κατείχε δε, τον τίτλο του Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργαζόταν ως πυρηνικός ιατρός στην Καλαμάτα.
Ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και έγραφε στίχους και μουσική από το 1977. Συνεργάστηκε με ποικίλα μουσικά σχήματα στην Αθήνα. Το 1991, κέρδισε το 3ο βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας, που διοργάνωσε ο αξέχαστος Μάνος Χατζιδάκις, συμμετέχοντας με το τραγούδι «Μονολογώντας». Επί δέκα περίπου χρόνια ασχολήθηκε με τη μουσική θεάτρου και είχε γράψει μουσική για 12 περίπου θεατρικά έργα.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην πυρηνική ιατρική. Κατείχε δε, τον τίτλο του Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργαζόταν ως πυρηνικός ιατρός στην Καλαμάτα.
Ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και έγραφε στίχους και μουσική από το 1977. Συνεργάστηκε με ποικίλα μουσικά σχήματα στην Αθήνα. Το 1991, κέρδισε το 3ο βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας, που διοργάνωσε ο αξέχαστος Μάνος Χατζιδάκις, συμμετέχοντας με το τραγούδι «Μονολογώντας». Επί δέκα περίπου χρόνια ασχολήθηκε με τη μουσική θεάτρου και είχε γράψει μουσική για 12 περίπου θεατρικά έργα.
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018
¨ΗΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗ" Σταυρός του Νότου Αλέξης Παρχαρίδης
Από την παράσταση "INTER AMAN" στο Σταυρό του Νότου στις 18/2/2016, με τους Μάνο Αχαλινωτόπουλο, Haig Yazdjian, Αλέξη Παρχαρίδη, Χρήστο Χαλκιά και Γιάννη Κυριμκυρίδη.
Είδα ενα όνειρο μικρό που γλύκανε η καρδιά μου /Είχα φτερά πνοή γιορτή Ψηλό το πέταγμά μου /Κι έψαχνα λέει στα σύννεφα / στην αγκαλιά του αγέρα να βρώ την ηλιογέννητη / του ήλιου θυγατέρα / στο πέταγμα μου
Του ανέμου άστρο κι εγώ το πιο μικρό μες το φως της αυγής ανατολής / Μες το μπλε τ' ουρανού του γιορτινού / η ματιά μου δροσιά σταλαγματιά / με το φόβο γελά αχ πως πετώ / του ανέμου ψυχή κι εγώ / πως να σωθώ να μάθω που πηγαίνω / Βρίσκω την ηλιογέννητη στου σύννεφου την άκρη / φλόγα φωτιά στα μάτια της χρυσή ειν' η θωριά αααχ η θωριά της / Αν θες να μάθεις που θα πας / και να σωθείς γυρεύεις / παιδί να γίνεις μάτια μου στο μύθο να πιστεύεις
Κυριακή 4 Μαρτίου 2018
Σάββατο 3 Μαρτίου 2018
Ο αγωνιστής της ελληνικής επανάστασης, που πέθανε τελευταίος απ' όλους σε ηλικία 116 ετών και ο οποίος χάρισε το όνομά του στα Χαυτεία
Η είδηση του θανάτου του έκανε το γύρο του κόσμου, παρότι δεν ήταν πολιτικός, ούτε είχε περιουσία. Ήταν ο τελευταίος από τους αγωνιστές της ελληνικής επανάστασης που έφυγε από την ζωή κι ένας από τους μακροβιότερους Έλληνες όλων των εποχών. Το όνομά του ζει, καθώς έχει δοθεί σε μια περιοχή στο κέντρο της Αθήνας. Κι όμως, είναι εξαιρετικά λίγες οι πληροφορίες που υπάρχουν γι' αυτόν, ώστε σήμερα ακόμη και το όνομά του αναφέρεται λάθος. Ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια.
"Ο Ανδρέας Χάφτας, ο τελευταίος βετεράνος των ελληνικών πολέμων της
ελευθερίας του 1821, πέθανε πρόσφατα στην Αθήνα σε ηλικία 116 ετών.
Συχνά εξέφραζε την επιθυμία να ζήσει μέχρι το 1901, προκειμένου να
μπορέσει να πει ότι είδε τρεις αιώνες". Αυτό αναγραφόταν στην
αμερικανική Chicago Tribune στις 11 Μαΐου 1895.
Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018
Το βίντεο με τήν 80ντάχρονη πιανίστρια απο την Αυστραλία που ξεπερνά τα 8 εκατ.προβολές. στο youtube ! παίζοντάς πιάνο σε δρόμο της Μελβούρνης.
Η Natalie, είναι μια μοναδική πιανίστρια - συνθέτης από την Μελβούρνη, στο κοινό έγινε γνωστή όταν ο γιός της ανέβασε ένα βίντεο στο youtube.
https://www.facebook.com/Natalie-Trayling-299684003559642/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)