Όλη του την ζωή την είχε δώσει και την είχε αφιερώση στόν κινηματογράφο, και μόνο στον κινηματογράφο.
Το σπίτι, η διασκέδαση, η ψυχαγωγία, όλα αυτά ήταν δεύτερο πλάνο για μάς - Τζέλλα Φίνου.
Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες παραγωγούς κινηματογράφου κατά τις δεκαετίες του '40, '50, '60 και '70. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασικές. Βικιπαίδεια
Ο Φιλοποίμην Φίνος γεννήθηκε στην Κάτω Τιθορέα της Λοκρίδας το 1907. Ο
πατέρας του ήταν γιατρός και ο ίδιος σπούδασε Νομικά. Ωστόσο, ποτέ δεν
άσκησε τη δικηγορία, μιας και από τα παιδικά του, ακόμα, χρόνια το
όνειρό του ήταν να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο.
Το 1939 αποφασίζει να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Πουλά όλα τα υπάρχοντά του και ιδρύει στο Καλαμάκι τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο». Την επόμενη χρονιά κάνει την πρώτη και τελευταία σκηνοθετική του απόπειρα με την ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού», με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Λήδα Μιράντα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Τα χρόνια που ακολουθούν είναι πολύ δύσκολα για τον Φιλοποίμην Φίνο. Οι Γερμανοί εκτελούν τον πατέρα του. Ο ίδιος συλλαμβάνεται, ενώ όλος ο εξοπλισμός του λεηλατείται και τα «Επίκαιρα» που γύριζε επί Κατοχής κατάσχονται και καταστρέφονται. Ωστόσο, δεν το βάζει κάτω...
Το 1943 ιδρύει τη «Φίνος Φιλμ», αρχικά στην οδό Στουρνάρα και το 1957 εγκαθιστά οριστικά τα κινηματογραφικά του εργαστήρια στην οδό Χίου 53. Το 1964 παράγει τον πρώτο, ελληνικό, στερεοφωνικό ήχο με τα «Κορίτσια για φίλημα», που θα προβληθεί στερεοφωνικά μόνο στο Αττικόν, τη μοναδική αίθουσα με την ανάλογη τεχνική υποδομή. Το 1971 εγκαινιάζει στην Παιανία τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο των Βαλκανίων.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές, όπως «Η Αγνή του λιμανιού» (1952), «Η Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), «Μανταλένα» (1960), «Οι κυρίες της αυλής» (1966), «Στεφανία» (1966), «Λατέρνα, φτώχια και γαρύφαλλο» (1957), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), και πολλές άλλες. [...]
Ο «πατέρας» του ελληνικού κινηματογράφου πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1977, αρνούμενος να υπηρετήσει ούτε στιγμή την τηλεόραση, η οποία του προκαλούσε αποστροφή.
https://www.sansimera.gr/biographies/32Το 1939 αποφασίζει να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Πουλά όλα τα υπάρχοντά του και ιδρύει στο Καλαμάκι τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο». Την επόμενη χρονιά κάνει την πρώτη και τελευταία σκηνοθετική του απόπειρα με την ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού», με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Λήδα Μιράντα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Τα χρόνια που ακολουθούν είναι πολύ δύσκολα για τον Φιλοποίμην Φίνο. Οι Γερμανοί εκτελούν τον πατέρα του. Ο ίδιος συλλαμβάνεται, ενώ όλος ο εξοπλισμός του λεηλατείται και τα «Επίκαιρα» που γύριζε επί Κατοχής κατάσχονται και καταστρέφονται. Ωστόσο, δεν το βάζει κάτω...
Το 1943 ιδρύει τη «Φίνος Φιλμ», αρχικά στην οδό Στουρνάρα και το 1957 εγκαθιστά οριστικά τα κινηματογραφικά του εργαστήρια στην οδό Χίου 53. Το 1964 παράγει τον πρώτο, ελληνικό, στερεοφωνικό ήχο με τα «Κορίτσια για φίλημα», που θα προβληθεί στερεοφωνικά μόνο στο Αττικόν, τη μοναδική αίθουσα με την ανάλογη τεχνική υποδομή. Το 1971 εγκαινιάζει στην Παιανία τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο των Βαλκανίων.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές, όπως «Η Αγνή του λιμανιού» (1952), «Η Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), «Μανταλένα» (1960), «Οι κυρίες της αυλής» (1966), «Στεφανία» (1966), «Λατέρνα, φτώχια και γαρύφαλλο» (1957), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), και πολλές άλλες. [...]
Ο «πατέρας» του ελληνικού κινηματογράφου πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1977, αρνούμενος να υπηρετήσει ούτε στιγμή την τηλεόραση, η οποία του προκαλούσε αποστροφή.
- Το επεισόδιο ξεκινά με πλάνα αρχείου από την ημέρα της κηδείας του ΦΙΛΟΠΟΙΜΕΝΟΣ ΦΙΝΟΥ. Κορυφαίοι ηθοποιοί (ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ, ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ, ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ) εκφράζουν την λύπη τους για την απώλεια του σημαντικού για τον ελληνικό κινηματογράφο ανθρώπου. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗΣ, ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ, ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ, ο ΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ,ο ΠΑΝΟΣ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗΣ, ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, θυμούνται τη γνωριμία τους με το ΦΙΝΟ, την αρμονική συνεργασία τους, τον πρωτοποριακό τρόπο των γυρισμάτων, την μεγάλη επιτυχία των παραγωγών, την προσφορά του στο χώρο της Τέχνης. Προβάλλονται αποσπάσματα από διάφορες συνεντεύξεις του και γίνεται αναφορά στην αντιστασιακή του δράση κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τη φυλάκισή του, την εκτέλεση του πατέρα του. Ο ίδιος περιγράφει τις αναμνήσεις και τις δυσκολίες των γυρισμάτων, μιλάει για την ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ και την απήχηση της στο κοινό, ενώ παρουσιάζονται αποσπάσματα από τις ταινίες: «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ», «Ο ΜΕΘΥΣΤΑΚΑΣ», «ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ», «ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ», «ΛΑΤΕΡΝΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ». Τέλος, η ΤΖΕΛΛΑ ΦΙΝΟΥ τονίζει την μεγάλη αγάπη του άνδρα της για τον κινηματογράφο και αναφέρεται στον τρόπο που αντιμετώπιζε την αποτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου