Ηρωες των παιδικών μας χρόνων

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Ο Γιώργος Θαλάσσης, ο Σπίθας και η Κατερίνα, ο Μπλεκ, ο Σεραφίνο, ο Τιραμόλα, οι χαρακτήρες του Μίκυ Μάους, Γκούφυ, Σκρουτζ Μακ Ντακ, Νταίζη, ο Λούκυ Λουκ, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, ο Ταρζάν κ.ά. είναι αγαπημένοι χαρακτήρες περιοδικών κόμικς, που μεγαλώσαμε μαζί τους.

Ηλιοδρόμιο

«Αν τα ονόματα μιλούν και έχουν αστέρι δει τον ήλιο,
ο ήλιος είναι δρόμος, φως μου, και προσευχή,
κι εμείς παιδιά ξυπόλυτα, να παίζουμε πόλεμο με ηλιακτίδες.» Ηλίας Παπαδόπουλος

Το «Ηλιοδρόμιο» συνθέτουν οι:

Στέλλα Καμπουρίδου | Καβάλι
Γιάννης Διονυσίου | Βιόλί & Τραγούδι
Βασίλης Ζιγκερίδης | Κανονάκι
Ηλίας Σαρηγιαννίδης | Λαούτο
Νίκος Βαρελάς | Κρουστά
Μηνάς Βακαλούδης | Κοντραμπάσο

La Linea: η αγέραστη σειρά υπέροχων κινούμενων σχεδίων

Η  La Linea είναι   η  Ιταλική  σειρά υπέροχων κινούμενων σχεδίων  που δημιουργήθηκε το 1969 από τον ιδιοφυή Osvaldo Cavandoli (Osvaldo Cavandoli , 1920-2007)- Wikipedia και ζει και βασιλεύει έως σήμερα στο διαδίκτυο

Λόγω της σύντομης διάρκειάς τους (συνήθως 2 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα), τα καρτουνάκια χρησιμοποιούνταν ως "γέφυρες" μετάβασης από μία κινηματογραφική/τηλεοπτική  εκπομπή σε μία άλλη.
Το θέμα των  κινούμενων γελοιογραφημάτων είναι ένας άνθρωπος  (γνωστός ως 'κύριος  Linea/Γραμμή  ή, σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης, ως  'Balou',  'Linus' στη Σουηδία και Μπάιουμ Μπάιουμ, στην Ελλάδα).
Ένας ανθρωπάκος-σχέδιο περπατά σε μία άπειρη γραμμή, της οποίας είναι μέρος. Ο χαρακτήρας συναντά εμπόδια και συχνά γυρίζει στον γελοιογράφο για να του δώσει  μια λύση. Τα επαναλαμβανόμενα εμπόδια νευριάζουν τον ανθρωπάκο, κάνοντάς τον να παραπονιέται και να θυμώνει με   τον γελοιογράφο. Η συνεχής αντιδικία μεταξύ του ήρωα και του δημιουργού του , που σβήνει και τροποποιεί συνεχώς την "Γραμμή",  κινείται πάνω σε έναν άξονα συνεχών ευρηματικών επινοήσεων με έντονα διασκεδαστικό χαρακτήρα.
Η γλώσσα του ανθρωπάκου είναι  ακατάληπτη, αλλά  δε χρειάζεται μεταγλώττιση , γιατί το θέμα κάθε επισοδίου είναι εύκολα αντιληπτό.

29 Μαίου 1453. Πάρθεν του Καβάφη

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993).

Aυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,

για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,

πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.

Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης

«Πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».

Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,

«ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης»,

ακούσθηκε κ’ είπε να πάψουν πια

«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»

πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.

Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα

το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα

και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων

που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.

Μα αλίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»

με στο «φτερούλν’ αθε χαρτίν περιγραμμένον

κι ουδέ στην άμπελον κονεύ’ μηδέ στο περιβόλι

επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ’ την ρίζαν».

Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν

«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,

και το διαβάζει κι ολοφύρεται.

«Σίτ’ αναγνώθ’ σίτ’ ανακλαίγ’ σίτ’ ανακρούγ’ την κάρδιαν.

Ν’ αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»

(1921).

 εικόνα: η Αγία Σοφία του John Singer Sargent 1891. Speed Μουσείο Τέχνης. Λούισβιλ (Louisville) του Κεντάκυ.

Δημήτριος Βικέλας Ὁ παπα-Νάρκισσος

Το διήγημα «Ο Παπα-Νάρκισσος» περιέχεται στη συλλογή «Διηγήματα» (1887) του Δημητρίου Βικέλα, εκδόσεις ΕΣΤΙΑ.
- [Ο παπα-Νάρκισσος είναι ένα βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό διήγημα του Δημητρίου Βικέλα (1835-1908).
Κεντρικός ήρωας ένας νεαρός παπάς, φρεσκοπαντρεμένος, που έχει αναλάβει εδώ και τρεις μήνες τα καθήκοντα του ιερέα σε ένα νησιώτικο χωριό. Όλα πηγαίνουν καλά στη ζωή του, οι χωρικοί, παρά το νεαρό της ηλικίας του, τον σέβονται και τον εκτιμούν, η έγκυος γυναίκα του τον λατρεύει, «οι αγροί του προεμήνυον ευκαρπίαν», μόνο που υπάρχει μια σκιά στη διαφαινόμενη ευτυχία του, μια ανησυχία στα βάθη της ψυχής του. Γιατί ο παπα-Νάρκισσος έχει ένα αδύνατο σημείο: φοβάται να αντικρίσει το θάνατο στα πρόσωπα των νεκρών]. https://logomnimon.wordpress.com
- [Η διαφοροποίησή του από το Λουκή Λάρα (1879) είναι αισθητή. Το συγγραφέα δεν τον απασχολούν πλέον τα ιστορικά γεγονότα και οι συνέπειές τους, αλλά η καθημερινή ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου και η συμπεριφορά τους. Ανταποκρίνεται δηλαδή στους γενικότερους στόχους της πεζογραφίας της Γενιάς του 1880, η οποία κινείται στο χώρο της ηθογραφίας. Στο διήγημα είναι φανερή η επιδίωξη τον Βικέλα να συνδυάσει την ηθικοδιδακτική του διάθεση με την απόπειρα μιας κάποιας ψυχογραφίας]. http://ebooks.edu.gr
 

Κεφάλαιον Α 
 Παππαδιά μου, εἶπεν ὁ παππα Νάρκισσος, ἀφοῦ ἀπέφαγε καὶ ἔκαμε τὸν σταυρόν του, παππαδιά μου, μοῦ κατεβαίνει ὁ ὕπνος γλυκὰ γλυκά. Μὲ τὴν ἄδειάν σου θὰ τὸν πάρω.
- Νὰ τὸν πάρῃς καὶ νὰ τὸν καλοπάρῃς, παππά μου. Σοῦ ἀξίζει νὰ ἡσυχάσῃς ὕστερα ἀπὸ τόσην κούρασιν σήμερον. Καὶ οὔτε θὰ ἔλθη κανεὶς νὰ σὲ ταράξῃ, μὲ αὐτὸ τὸ ἡλιοπύρι.
Καὶ ἤρχισεν ἡ παππαδιὰ νὰ μεταφέρῃ ἀπὸ τὴν τράπεζαν εἰς τὸν νεροχύτην τὰ ὀλίγα πινάκια καὶ τὰ δυὸ μαχαιροπήρουνα, διὰ νὰ τὰ καθαρίση, προτοῦ τὰ τοποθετήση εἰς τὴν ἐξέχουσαν ἐπὶ τοῦ τοίχου σανίδα, μεταξὺ τοῦ νεροχύτου καὶ τῆς ἑστίας. Διότι τὸ δωμάτιον ἐκεῖνο ἦτo συγχρόνως καὶ μαγειρεῖον καὶ ἑστιατόριον καὶ αἴθουσα. Ἡ τράπεζα ἐπὶ τῆς ὁποίας ἔφαγον τὸ λιτὸν γεῦμα των, τέσσαρες ξύλιναι καθέκλαι καὶ εἷς ψάθινος καναπὲς ἦσαν τὰ μόνα ἔπιπλά του. Ὁ καναπὲς ἦτο ἀντίκρυ τῆς ἑστίας. Ἄνωθεν αὐτοῦ ἐκρέματο ἐπὶ τοῦ τοίχου, ἐντὸς μαύρου ξυλίνου πλαισίου (χωρὶς ὅμως ὕαλον), λιθογραφία, κιτρίνη ἐκ τῆς πολυκαιρίας, παριστῶσα τὴν ἄφιξιν τοῦ βασιλέως Ὄθωνος εἰς Ναύπλιον. Ἀπέναντι τῆς εἰσόδου, εἰς μὲν τὴν πρὸς τὰ δεξιὰ γωνίαν τοῦ τοίχου ἦτο ἡ θύρα τοῦ κοιτῶνος, εἰς δὲ τὴν πρὸς τ᾿ ἀριστερὰ ἡ θύρα τοῦ κήπου. Μεταξὺ τῶν δυὸ θυρῶν ἔκειτο κιβώτιον ὀγκῶδες πρασίνου χρώματος, ἐπ᾿ αὐτοῦ δὲ τάπης μικρὸς διπλωμένος εἰς τέσσαρα. Τὸν τοῖχον, ἄνωθεν τοῦ κιβωτίου, ἐστόλιζεν ἑτέρα λιθογραφία, ἄνευ πλαισίου αὕτη, προσηλωμένη ἐπὶ τοῦ τοίχου διὰ τεσσάρων μικρῶν καρφίων, καὶ παριστῶσα, ὄχι πολὺ ἐντέχνως, τὴν ἄποψιν τοῦ ἐν Τήνῳ ναοῦ τῆς Εὐαγγελιστρίας· ἐνθύμημα τοῦτο, προδήλως, εὐλαβοῦς τοῦ οἰκοδεσπότου ἀποδημίας εἰς τὸ προσκυνητήριoν ἐκεῖνο.

Ο υπέροχος Άγγλος ρομαντικός τοπιογράφος που έβαλε τις βάσεις του ιμπρεσιονισμού

 

 

 

1. Ουίλλιαμ Τέρνερ - Βικιπαίδεια

2. Ποιός είναι ο Ουίλιαμ Τέρνερ; |  LiFO

ΜΠΑΡΟΚ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ

Le Concert d'Astrée
ΜΙΑ  ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΠΑΡΟΚ
 Handel, Ραμώ & Purcell
__

• Natalie Dessay: soprano
• Magali Léger: soprano
• Patricia Petibon: soprano
• Françoise Masset: soprano
• Anne Sofie von Otter: mezzosoprano
• Karine Deshayes: mezzosoprano
• Pascal Bertin: countertenor
• Philippe Jaroussky: countertenor
• Rolando Villazón: tenor
• Stéphane Degout: baritone
• Christopher Purves: bass


Διευθύνει με μαεστρία, χάρη και χιούμορ η  Emmanuelle Haïm

Emmanuelle Haïm - Wikipedia

ΑΤΤΙΚ, ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ

Για πρώτη φορά, ύστερα από 110 χρόνια, τα χαμένα τραγούδια του Αττίκ από την παρισινή του περίοδο σε ένα βιβλίο-cd από τη Μικρή Άρκτο.
Το 1907, ο Αττίκ φτάνει στο Παρίσι για να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες. Εγκαταλείπει, όμως, τις σπουδές του για να γραφτεί στο Κονσερβατόριο όπου γίνεται δεκτός από τον Gabriel Fauré.
Σχεδόν αμέσως θα εργαστεί ως πιανίστας στα café-concert  της πόλης, θα μελοποιήσει ποίηση και θα συνθέσει τραγούδια, μουσική δωματίου και lied. Θα παίξει στα πιο μεγάλα θέατρα του Παρισιού και θα μοιραστεί τη σκηνή με την Colette, τον Maurice Chevalier, θα δώσει τραγούδια στους δημοφιλέστερους γάλλους ερμηνευτές,  ενώ θα υπογράψει πολύχρονο συμβόλαιο με τον μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο της εποχής

Σόλωνος και Θεμιστοκλέους

Περνώντας από τη γωνία Σόλωνος και Θεμιστοκλέους παρατηρούσα το ζαχαροπλαστείο «Η αλήθεια». Ήταν παλιό κατάστημα κι ένα από τα τελευταία με χειρόγραφο λογότυπο παλιάς μόδας. Καμιά φορά σκεφτόμουν να μπω και ν’ αγοράσω κάτι, για να έχω το χαρτί περιτυλίγματος ή το κουτί με το λογότυπό του. Επαγγελματική διαστροφή. Χωρίς να περιφρονώ καθόλου τα γλυκά, κάθε φορά το ανέβαλα. Αναβολή στην αναβολή δεν μπήκα ποτέ. Την τελευταία δεκαετία το ζαχαροπλαστείο έκλεισε και η φίρμα κατέβηκε. Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, τα γράμματα άφησαν ένα καθαρό αποτύπωμα πάνω στον μαυρισμένο τοίχο και μπορούσες να διαβάσεις καθαρά το όνομα «Η αλήθεια». Ύστερα άνοιξε άλλο κατάστημα (ζαχαροπλαστείο και πάλι) κι ύστερα άλλο κι ύστερα άλλο…
Με εξαίρεση τη χρήση καταστημάτων που άλλαξε, έναν φωτεινό σηματοδότη που προστέθηκε και τα λεωφορεία που εκσυγχρονίστηκαν κατά τα άλλα η εικόνα του σημείου αυτού σήμερα είναι ίδια όπως στην παραπάνω φωτογραφία της δεκαετίας του ’70.

https://tetysolou.wordpress.com/

Βόλτα για ψώνια στην Αθήνα του 1966

Εικόνες από τους δρόμους και την αγορά της Αθήνας, 50 χρόνια πριν...

Οδός Άστιγγος, στο Μοναστηράκι. Εργαλεία κάθε είδους προς πώληση.

Το αδιαχώρητο στην οδό Αθηνάς.

Πλήθος ξένων περιοδικών σε περίπτερο στο κέντρο της πόλης.

Όρεξη και χρόνο να έχεις να ψάχνεις… από παιχνίδια και φωτιστικά έως διακοσμητικά αγαλματίδια και… τάσια αυτοκινήτων!

Οδός Αθηνάς. Ασπριτζήδες περιμένουν για ένα μεροκάματο δίπλα στο δημαρχείο.

Πλάκα, μνημείο Λυσικράτους. 1966

http://www.periodiko.net

http://pisostapalia.blogspot.gr/2017/05/1966.html 

Στο Φαληρικόν στις Τζιτζιφιές άνθισε το λαϊκό τραγούδι

Πωλίνα Παρασκευοπούλου

Το Φαληρικόν του Γιώργου Μαργωμένου αποτέλεσε ένα από τα θρυλικότερα μπουζουξίδικα, όπου γλεντούσε η παλιά Αθήνα, όπως μόνο εκείνη ήξερε, τιμώντας το λαϊκό τραγούδι. 

Οι Τζιτζιφιές αποτέλεσαν "στέγη" για τους ρεμπέτες και εστία ανασυγκρότησης του ρεμπέτικου τραγουδιού μετά την Κατοχή και το κυνήγι τους από το καθεστώς του Μεταξά. Οι ρεμπέτες γέμισαν με τις βαριές λαϊκές φωνές τους τα κέντρα διασκέδασης των Τζιτζιφιών, που αποτέλεσαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '60 το κέντρο της Αθηναϊκής νυχτερινής ζωής!

Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα για τους 50αρηδες...

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 40 50 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.

Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαρειές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατούσες μας.

Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.

Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.

Ζεσταινόμασταν με σóμπες με ξύλα η με… κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.

Μεταλαμπαδεύοντας τον εξπρεσιονισμό στην Αμερική

«Πραγματικά, δεν ξέρω σε τι είμαι καλύτερος. Πιστεύω ότι είμαι ψαράς, ονειροπόλος και εραστής της φύσης, αν όμως ζήσω έως τα ... 120 , θα γίνω καλλιτέχνης». 

Julian Alden Weir (1852-1919)Ο  καλός Αμερικανός ζωγράφος που μυήθηκε στον εξπρεσιονισμό
 από τους γενάρχες του στη Γαλλία και , στη συνέχεια, τον μεταλαμπάδευσε στις ΗΠΑ.

*Julian Alden Weir — Wikipédia

ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΞΥΛΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

Τα είδη των δένδρων (οπωροφόρα, κωνοφόρα, σπάνια κλπ)    από τα οποία κατασκευάζονται τα έπιπλά μας και οι χώρες όπου φύονται αυτά 

ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ

PDF]Αναγνώριση ξύλου -Καθ. Γεωργίου Μαντάνη ΤΕΙ Θεσσαλίας

δύο υπέροχα τραγούδια μιας άλλης εποχής για τις μανούλες που γιορτάζουν

.

1. Μητέρα - Άλκης Παγώνης Tango του 1949 σε μουσική Ζωζέφ Κορίνθιου και στίχους Κώστα Κοφινιώτη
2. La mamma 1963 του Charles Aznavour.
και εδώ σε μια υπέροχη ερμηνεία απο την αξέχαστη φωνή της Dalida

Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΑΛΛΟΤΕ

1.
ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΜΥΡΟΠΩΛΕΙΟΝ
ΤΟΥ "ΚΟΜΨΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΤΕΡΟΝ ΜΥΡΟΠΩΛΕΙΟΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε. ΜΠΟΤΣΑΡΑΚΟΥ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΓΩΝΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ

Τα αριστοκρατικώτερα , τα λεπτότερα, τα ηδυπαθέστερα
αρώματα. Ιδιαιτέρως συνιστώμεν τας καλλυντικάς
και εξωραϊστικάς σκευασίας του, αίτινες κατέκτησαν διεθνή φήμην.Η ΒΑΦΗ ΤΡΙΧΩΝ .- Είνε το εντελέστερον σύστημα διά την
στιγμιαίαν βαφήν της κόμης, του γενείου, του μύστακος.
Έκαστον κυτίον δρ. 5.50. Διά τας Επαρχ. φρ. 6.50.ΤΟ ΣΩΣΙΤΡΙΧΟΝ.- Το αληθώς παγκοσμίου φήμης αντισηπτικόν
υγρόν, το παρασιτοκτόνον, το εξαλείφον την πιτυρίδα
και προλαμβάνον ασφαλώς την πτώσιν των τριχών.
Έκαστον φιαλίδιον : αρωματικόν δρ. 4.- Απλούν δρ. 3. Η ΤΡΙΧΟΘΡΕΨΙΝΗ.- Ειδική σκευασία αλάνθαστος προς αύξησιν
του μύστακος και εν γένει των τριχών. Θεραπεύει την ψαλίδα, ήτις
καταστρέφει τους γυναικείους πλοκάμους και τους ανδρικούς μύστακας.
Έκαστον σωληνάριον δρ. 1.50.- Διά τας Επαρχίας δρ. 2.
Επίσης ΒΕΡΑ ΒΙΟΛΕΤΑ και ΚΟΛΩΝΙΑ EXTRA

*************

2
Επί της οδού Ερμού,
αντικρύ του βιβλιοπωλείου Βίλμπεργ

ο πρώην υπάλληλος του εμπορικού Κοκκώνη
κύριος
Μ. ΠΛΗΤΤΑΣ

ήνοιξε κατάστημα εμπορικόν,
το οποίον έχει από όλα,
με ένα γούστο μοναδικόν,
και με κάτι τιμάς ευγενεστάτας και λεπτάς.
Κυρίως ψιλικά, φοκόλα, φανέλλες αγγλικαίς λεπταίς,
ομπρέλαις, είδη πολυτελείας, αρώματα,
χίλια άλλα πράγματα

Μυρωδιά καλοκαιριού

Στίχοι, Μουσική: Μάνος Ξυδούς. 1η εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου, Μπάμπης Στόκας. Άλλες εκτελέσεις: Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι, μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές, που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει, όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές. Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες, ξέσπασε θύελλα απ' το τρελό νοτιά, σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες, αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά. Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη, στον άλλο κόσμο τι θα βρεις; Θα 'σαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη, εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή. Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου, και το ποτίζουν μ' ερμαφρόδιτη ηδονή, με ένα κασόνι ταξιδεύουν τη ψυχή μου, πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη. Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω, μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές, ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω, πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες.

ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΕΥ ΟΡΓΑΝΩΝ

Εικόνες από την νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδἠ «Νίκος Καζαντζάκης».

Μέσα από αυτή την ταινία στόχος μας είναι να προωθήσουμε τη συναρπαστική προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη, καθώς και το μαγευτικό σκηνικό της Ελλάδας που τον μορφοποίησε στον άνθρωπο που έγινε. Ο μεγάλος Κρητικός συγγραφέας είπε ότι η ζωή του καθοριζόταν από τα ταξίδια και τα όνειρά του. Αυτό ακριβώς σχεδιάζει να επιτύχει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία. Τα ταξίδια του στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Ρωσία, τη Γαλλία και το Όρος Σινά και μέσω αυτών των εμπειριών, για να δείξει επίσης τις φιλοσοφικές και μεταφυσικές αναζητήσεις του.

.
Kazantzakis Movie Teaser from Alexandros Film on Vimeo.

Μια Ολλανδέζα με ταμπεραμέντο μεσογειακό

Η Caroline Esmeralda van der Leeuw (γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1981) είναι ολλανδέζα ερμηνεύτρια της ποπ και τζαζ μουσικής. Έκανε το ντεμπούτο της με το όνομα "Caro Emerald" τον Ιούλιο του 2009 με το "Back It Up". Η συνέχεια single single "A Night Like This" έφθασε στην # 1 στην Ολλανδία. Εξαιρετικές και οι ζωντανές συναυλίες της. https://en.wikipedia.org/wiki/Caro_Emerald

12 νέοι μουσικοί δημιουργοί στά βήματα της παράδοσης

Οι νέοι της εποχής μας ψάχνονται. Διαπιστώνω ότι η παράδοση τους συγκινεί πολύ. (Ψαραντώνης)

12 μουσικοί διημιουργοί στά βήματα της παράδοσης

1. Εγώ κρασί δεν έπινα | Κωσταντής Πιστιόλης 2. Μαρία Αναματερού | Μήλο μου και Μανταρίνι 3. Μενεξέδες και ζουμπούλια (Πολίτικο) - Κατερίνα Παπαδοπούλου 4. Kadinelia - Με γελάσαν τα πουλιά (live @Καφέ Αμάν Σέρρες 5. Μάρθα Μαυροειδή • Το άρωμα 6. Αρμενίτσα - Δέσποινα Αποστολίδου 7. ΜΟΥ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΕ Τ'ΑΗΔΟΝΙ - Kadinelia 8. Απάνω στην τριανταφυλλιά | Γιάννης Χαρούλης 9. Στέλιος Πετράκης Ριζίτικο -Πεντοζάλης 10. Αλέξανδρος Τζουγανάκης 11. Haig Yazdjian & Αγγελική Τουμπανάκη - Bingeol - Ξενιτιά μου 12. ι καλά το λέει τ' αηδόνι - Χαΐνηδες

Ο νερουλάς - ο παγοπώλης, επαγγέλματα που χάθηκαν.

Στην παλιά Αθήνα που δεν υπήρχαν βρύσες μέσα στα σπίτια, 

ο νερουλάς αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό. 

Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά

 και είχε σταθερή πελατεία .
 Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε

 περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ.
Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930, 

οπότε ιδρύθηκε η ΟΥΛΕΝ.(Γιάννης Θεοδοσιάδης  Δ΄τάξη)

Βρισκόμαστε στο Χαϊδάρι του 1925. Όλα ήσυχα, να κι ο...
-Κυρ-Αποστόλη;
-Παρακαλώ.
-Δωσ'μου έναν τενεκέ νερό.
-Έφτασε!!!!
-Σε ευχαριστώ πολύ. Χίλια να είναι τα χρόνια σου.
-Σας ευχαριστώ.
-Τι σου χρωστάω, κυρ-Αποστόλη;
-Ό,τι έχετε ευχαρίστηση κυρά Μαριώ
-Πάρε μια δεκάρα κι άντε στην ευχή της Παναγίας
-Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα.

Eμείς θ'ανατέλλουμε ~ Αναστασία Μουτσάτσου

 Σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία..και σε μια ζοφερή πραγματικότητα πως να προσαρμοστείς; Εκείνος που κολυμπάει αντίθετα στο ρεύμα ξέρει πόση αξία έχει το τίμημα..άλλοι αφήνουν το κουπί έρμαιο των κυμμάτων κι άλλοι βυθίζονται εντός και βρίσκουν πέρασμα σε ουρανό.. μια θάλασσα με άστρα.

Στίχοι : Xρήστος Kούκης -
Μουσική : Χρήστος Ρεπούσης
Κυκλοφορία : ΜΙΚΡΟΣ ΉΡΩΣ 2017

Όλα έχουν αλλάξει
κι έχει έρθει άλλη εποχή
κάποιοι μας πιέζουν
να μπούμε όλοι στην ίδια γραμμή
Μα εμείς ανατέλλουμε
και έχουμε για φως
το βάθος και το πάθος
του καθενός
Αν αυτός ο κόσμος
μας διώχνει πιο πολύ
κι αν μας λεν το θάρρος
πως είναι απειλή
Εμείς ερωτευόμαστε
κι έχουμε για φως
το ρίσκο και το ένστικτο
του καθενός
Οι ερωτευμένοι νιώθουν πάντα ξένοι
βλέπουνε τον κόσμο άδειο και μικρό
οι ερωτευμένοι πάντα μεθυσμένοι
χάνονται στο χρόνο μέγα και θεό

Παραδοσιακή μουσική πανδαισία στη συναυλία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής και Παραδοσιακών Οργάνων

 της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος. Mια ξεχωριστή συναυλία του τμήματος παραδοσιακών οργάνων της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος «Ο Όσιος Διονύσιος εν Ολύμπω», είχαν την τύχη να απολαύσουν το απόγευμα της Τρίτης 31 Ιανουαρίου 2017, οι φίλοι της μουσικής στον Άγιο Φώτιο.Η συναυλία με τίτλο «Ιχνηλατώντας τους ήχους της πόλης μας» πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Φώτια 2017».

Μετατρέποντας την ψυχρή ύλη σε Τέχνη

Πώς μαστρο-Paul Zimmermann σφυρηλάτησε το τελευταίο του τριαντάφυλλο από ένα κομμάτι ατσάλι. Η εκπληκτική μαεστρία και ευαισθησία ενός παραδοσιακού καλλιτέχνη-σιδηρουργού.