ο νερουλάς αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό.
Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά
και είχε σταθερή πελατεία .
Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε
Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε
περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ.
Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930,
οπότε ιδρύθηκε η ΟΥΛΕΝ.(Γιάννης Θεοδοσιάδης Δ΄τάξη)Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930,
Βρισκόμαστε στο Χαϊδάρι του 1925. Όλα ήσυχα, να κι ο...
-Κυρ-Αποστόλη;
-Παρακαλώ.
-Δωσ'μου έναν τενεκέ νερό.
-Έφτασε!!!!
-Σε ευχαριστώ πολύ. Χίλια να είναι τα χρόνια σου.
-Σας ευχαριστώ.
-Τι σου χρωστάω, κυρ-Αποστόλη;
-Ό,τι έχετε ευχαρίστηση κυρά Μαριώ
-Πάρε μια δεκάρα κι άντε στην ευχή της Παναγίας
-Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα.
-Επίσης, κυρ-Αποστόλη. Χαιρετισμούς στα παιδιά σου
-Ευχαριστώ.
Μάλλον καταλάβατε από αυτόν το διάλογο γιατί μιλάμε.
-Κυρ-Αποστόλη;
-Παρακαλώ.
-Δωσ'μου έναν τενεκέ νερό.
-Έφτασε!!!!
-Σε ευχαριστώ πολύ. Χίλια να είναι τα χρόνια σου.
-Σας ευχαριστώ.
-Τι σου χρωστάω, κυρ-Αποστόλη;
-Ό,τι έχετε ευχαρίστηση κυρά Μαριώ
-Πάρε μια δεκάρα κι άντε στην ευχή της Παναγίας
-Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα.
-Επίσης, κυρ-Αποστόλη. Χαιρετισμούς στα παιδιά σου
-Ευχαριστώ.
Μάλλον καταλάβατε από αυτόν το διάλογο γιατί μιλάμε.
Ο κυρ-Αποστόλης είναι νερουλάς
σε μια προσφυγογειτονιά στο Χαϊδάρι.
Ευγενικός, όμορφος, νέος και...
-Α! τι αψηλός που είσαι κυρ-Αποστόλη!
-Ελάτε τώρα, κυρά Τασία μου...
-Πτου σου, να μη σε ματιάσω.
-Τα παραλέτε...
-Καθόλου παλικάρι μου...
'Ολοι τον κανακεύουν σ΄ αυτή τη γειτονιά. Όλοι πιστεύουν πως...
-Τι θα κάναμε χωρίς εσένα παλικάρι μου;
-Τι να πω, κυρ-Πασχάλη μου...εσείς ξέρετε καλύτερα από εμένα...
-Μας είσαι απαραίτητος...Χωρίς εσένα δεν μπορούμε να ζήσουμε...
Αυτό όμως δεν θα το πιστεύουν για πολύ ακόμα...
-Α! τι αψηλός που είσαι κυρ-Αποστόλη!
-Ελάτε τώρα, κυρά Τασία μου...
-Πτου σου, να μη σε ματιάσω.
-Τα παραλέτε...
-Καθόλου παλικάρι μου...
'Ολοι τον κανακεύουν σ΄ αυτή τη γειτονιά. Όλοι πιστεύουν πως...
-Τι θα κάναμε χωρίς εσένα παλικάρι μου;
-Τι να πω, κυρ-Πασχάλη μου...εσείς ξέρετε καλύτερα από εμένα...
-Μας είσαι απαραίτητος...Χωρίς εσένα δεν μπορούμε να ζήσουμε...
Αυτό όμως δεν θα το πιστεύουν για πολύ ακόμα...
Ακούστε που σας λέω...κάτι ξέρω κι εγώ...
-Ε! κυρ-Αποστόλη, φέρε και κανέναν τενεκέ κι από δω...
-Έφτασε!!! (έκτη-αταξία)
-Ε! κυρ-Αποστόλη, φέρε και κανέναν τενεκέ κι από δω...
-Έφτασε!!! (έκτη-αταξία)
Ο παγοπώλης, ένα επάγγελμα που χάθηκε.
(Φίλιππος Κακάλης Δ΄τάξη)
Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960.
Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960.
Περνούσε από τις γειτονιές με το φορτηγό ή το τρίκυκλό
του γεμάτο πάγο. Οι νοικοκυρές έβγαιναν για να πάρουν πάγο,
ολόκληρη κολώνα ή μισή. Ο παγοπώλης φορούσε τα γάντια του
για να μην παγώνουν τα χέρια του και με έναν γάντζο
έπιανε τον πάγο, τον έκοβε με τον κόφτη και τους τον έδινε.
Αυτές τον έβαζαν στο ψυγείο εκείνης της εποχής
(που το έλεγαν παγωνιέρα). Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους
και είχαν και δροσερό νερό. Σήμερα δεν υπάρχει παγοπώλης
γιατί όλοι έχουμε ηλεκτρικά ψυγεία στα οποία διατηρούμε
τα τρόφιμά μας, έχουμε κρύο νερό και παγάκια.
O παγοπώλης της Ερμού
Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
Μουσική: Πέτρος Ταμπούρης
Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Ταμπούρης
Μουσική: Πέτρος Ταμπούρης
Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Ταμπούρης
Ο παγοπώλης της Ερμού
Μες στις δροσιές του ουρανού
Πικρά χαμογελάει
Το γάντζο και το δίχτυ του
στην πλάτη κουβαλάει.
Μες στις δροσιές του ουρανού
Πικρά χαμογελάει
Το γάντζο και το δίχτυ του
στην πλάτη κουβαλάει.
Ο παγοπώλης της Ερμού
Στην κορυφή του Υμηττού
Κερνάει λεμονάδα
Κάτω η Αθήνα καίγεται
Πίσσα και καμινάδα
Στην κορυφή του Υμηττού
Κερνάει λεμονάδα
Κάτω η Αθήνα καίγεται
Πίσσα και καμινάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου