Περνώντας από τη γωνία Σόλωνος και Θεμιστοκλέους παρατηρούσα το
ζαχαροπλαστείο «Η αλήθεια». Ήταν παλιό κατάστημα κι ένα από τα τελευταία
με χειρόγραφο λογότυπο παλιάς μόδας. Καμιά φορά σκεφτόμουν να μπω και
ν’ αγοράσω κάτι, για να έχω το χαρτί περιτυλίγματος ή το κουτί με το
λογότυπό του. Επαγγελματική διαστροφή. Χωρίς να περιφρονώ καθόλου τα
γλυκά, κάθε φορά το ανέβαλα. Αναβολή στην αναβολή δεν μπήκα ποτέ. Την
τελευταία δεκαετία το ζαχαροπλαστείο έκλεισε και η φίρμα κατέβηκε. Όπως
συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, τα γράμματα άφησαν ένα καθαρό
αποτύπωμα πάνω στον μαυρισμένο τοίχο και μπορούσες να διαβάσεις καθαρά
το όνομα «Η αλήθεια». Ύστερα άνοιξε άλλο κατάστημα (ζαχαροπλαστείο και
πάλι) κι ύστερα άλλο κι ύστερα άλλο…
Με εξαίρεση τη χρήση καταστημάτων που άλλαξε, έναν φωτεινό σηματοδότη που προστέθηκε και τα λεωφορεία που εκσυγχρονίστηκαν κατά τα άλλα η εικόνα του σημείου αυτού σήμερα είναι ίδια όπως στην παραπάνω φωτογραφία της δεκαετίας του ’70.
Με εξαίρεση τη χρήση καταστημάτων που άλλαξε, έναν φωτεινό σηματοδότη που προστέθηκε και τα λεωφορεία που εκσυγχρονίστηκαν κατά τα άλλα η εικόνα του σημείου αυτού σήμερα είναι ίδια όπως στην παραπάνω φωτογραφία της δεκαετίας του ’70.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου