Εν Αθήναις...στο καπνεργοστάσιο μια ζωή

Στα σκαλιά έξω στο πεζοδρόμιο τα απογεύματα καθόντουσαν οι παππούδες 

(μπορεί να ήταν και 60ρηδες αλλά τότε η ηλικία αυτή συνήθως τερμάτιζε και περνούσε στην αιωνιότητα)  μαζί με τον γυναικείο πληθυσμό που κένταγε έπλεκε και κουτσομπόλευε...

Κίτρινα από τον καπνό τα μουστάκια τους και τα δάχτυλα των χεριών που κρατούσαν το άφιλτρο τύπου ΕΘΝΟΣ...ΣΕΡΤΙΚΑ και άλλα στούκας σιγαρέττα όπως έγραφαν στα κουτιά

χωρίς την προειδοποίηση ότι βλάπτουν την υγεία.

Θα θυμηθώ έναν από αυτούς που περισσότερο τον άκουγες να βήχει και λιγότερο

να μιλάει πάντα με το τσιγάρο στο στόμα αφού το είχε περάσει πρώτα στην χάρτινη πίπα.

Χρόοονια όπως έλεγε δούλευε στο καπνεργοστάσιο εδώ παραπάνω στην Λένορμαν

που την τόνιζαν και στο ...άν.

Καπνεργοστάσιο...

Μια ιστορία...

Ο Τρικούπης βάζει φόρο στον καπνό ...έφερνε λεφτά ο άτιμος ο καπνός και όχι μόνον αρρώστιες.

Για να ελέγχουν την κατάσταση επιβάλλουν την επεξεργασία των προϊόντων καπνού

σε ειδικά βιομηχανικά κτίρια...καπνεργοστάσια δηλαδή.

Κάπου το ΄30 το δημόσιο καπνεργοστάσιο κατασκευάζεται στην Λένορμαν...ένα οικοδομικό τετράγωνο δηλαδή...

Η φυματίωση στους καπνεργάτες έδινε και έπαιρνε...

Η μυρουδιά της νικοτίνης έντονη να ξύνει τον λαιμό και ο βήχας να κοκκινίζει τα μάτια...

Και κοπέλες δουλεύανε εκεί τι να κάνουν...

12ωρα και με αυστηρούς επιστάτες...

Έπρεπε να ζήσουν τις οικογένειές τους....νοίκιαζαν καμμία κάμαρα εκεί στον Κολωνό

και πηγαινοερχόντουσαν με τα πόδια.

Μεγάλο κτίριο στέγαζε τα τσιγαράδικα.

Συγκινημένος ο παππούς που τα θυμότανε και άναβε με την γόπα το επόμενο τσιγάρο.

Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν το καπνεργοστάσιο για φυλακές...νευρίασαν αργότερα

οι Κολωνιώτες όταν έφυγαν οι κατακτητές και μπήκαν μέσα και το έκαναν λαμπόγυαλο.

Με τον Εμφύλιο το "περιποιήθηκαν" οι Εγγλέζοι...

Στην συνέχεια έμειναν οι άστεγοι Έλληνες των δύο πολέμων.

Σήμερα ανανεωμένος μουσειακός χώρος και ανήκει στην Βουλή των Ελλήνων. 

πηγή.