Η πόλη της Αθήνας θα μπορούσε να είναι μια πολύ όμορφη πόλη, αλλά δεν
εξελίχθηκε καλά. Όμως έχει και τις όμορφες – πολύ όμορφες! – γωνιές της.
Μια από αυτές είναι η Πλάκα κι ειδικά η γειτονιά των Αναφιώτικων.
Τα Αναφιώτικα λέγονται έτσι γιατί χτίστηκαν από μαστόρους της Ανάφης που
ήρθαν για να βοηθήσουν στην αναδόμηση της Αθήνας μετά την απελευθέρωση
από τους Τούρκους. Η Αθήνα, ήδη από την εποχή της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας, είχε χάσει το μεγαλείο που είχε στην κλασσική αρχαιότητα.
Σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε κι όταν ήρθε ο Όθωνας βρήκε ένα χωριό λίγων
χιλιάδων κατοίκων γύρω από την Ακρόπολη. Όλα τα όμορφα νεοκλασικά της
Αθήνας που βλέπουμε σήμερα χτίστηκαν τότε.
Τη δεκαετία του ’50 έγινε η ουσιαστική πολεοδομική κι αισθητική
καταστροφή της Αθήνας. Χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν καταφύγιο στην Αθήνα από
την ύπαιθρο, που είχε ερημώσει εξαιτίας του Εμφυλίου και έπρεπε κάπως
να στεγαστούν. Έτσι βρέθηκε η λύση της αντιπαροχής και πολλά νεοκλασικά
αρχοντικά γκρεμίστηκαν για να ανεγερθούν πολυώροφες πολυκατοικίες στη
θέση τους. Η Πλάκα είναι από τα λίγα μέρη όπου διασώζεται ακόμα η παλιά
Αθήνα με τα νεοκλασικά.
Σ’αυτή την όμορφη γειτονιά και στα Αναφιώτικα με την Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, μας ξενάγησαν το περασμένο Σάββατο η Κατερίνα κι ο Αριστοτέλης από το Livin” Lovin” Greece, σε συνεργασία με τους Travel Bloggers Greece, στη βόλτα «Sharing the Athens we Love». Η μέρα ήταν ιδανική για περπάτημα, με λίγη συννεφιά κι ένα δροσερό αεράκι. Εξερευνήσαμε όλη την Πλάκα,
ανεβήκαμε μέχρι τους πρόποδες της Ακρόπολης για να δούμε τη θέα της
Αθήνας από ψηλά, περπατήσαμε το λαβύρινθο που σχηματίζουν τα Αναφιώτικα σοκάκια, κατεβήκαμε προς τοΜοναστηράκι όπου θαυμάσαμε τον Πύργο των Ανέμων και τη Ρωμαϊκή Αγορά και φτάσαμε μέχρι την πλατεία Ηρώων στου Ψυρρή για φαγητό. Στο ενδιάμεσο, επισκεφτήκαμε το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων στην Πλάκα και κάναμε μάθημα δημοτικού τραγουδιού! Το οποίο με ενθουσίασε παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς μου και σκέφτομαι σοβαρά να αρχίσω μαθήματα από Οκτώβριο 
Το Foodaki με φόντο το Λυκαβηττό (ναι φύσαγε τρελά εκεί πάνω!)
Βέσπες δεν έχει μόνο στη Ρώμη…
Μερικά από τα νεοκλασικά σπίτια της Αθήνας που «τη γλύτωσαν»
Ο Καραγκιόζης, κρυμμένος στις παλιές αυλές της Αθήνας…
Θα μπορούσε να είναι η Φλωρεντία, αλλά είναι η Αθήνα!
Η Ρωμαϊκή Αγορά, κοντά στο Μοναστηράκι
Στο μάθημα δημοτικού τραγουδιού
Στα Αναφιώτικα υπάρχει ένα σοκάκι-γκαλερί street art. Είναι εκπληκτικά τα γκράφιτι εκεί.
Ένας από τους τρεις ποταμούς της Αθήνας, ο Ηριδανός, εξακολουθεί να
κυλάει ανάμεσα στις αρχαιότητες, όσο κι αν η σύγχρονη πόλη προσπαθεί να
τον σκεπάσει
Μοναστηράκι, η πιο ζωντανή πλατεία της Αθήνας. Περαστική από εκεί, μου
φόρεσαν κι ένα υφασμάτινο βραχιολάκι στο χέρι, ήθελα δεν ήθελα, καθώς
είχα κάτσει ακίνητη για να βγάλω φωτογραφίες!
Στου Ψυρρή φάγαμε σ” ένα καλά κρυμμένο κεντράκι που λέγεται «Η Αυλή». Είναι μετά την πλατεία Ηρώων και μπορείς κάλλιστα να το προσπεράσεις. Αλλά έχει νόστιμο φαγητό και καλές τιμές. Τα δε τηγανιτά συκωτάκια του είναι τα καλύτερα που έχω φάει!
Η «Ποικιλία», το χαρακτηριστικό πιάτο της Αυλής, με σαγανάκι,
κεφτεδάκια, χωριάτικο λουκάνικο, ομελέτα, πατάτες τηγανιτές, τζατζίκι,
αγγουρο-τομάτα, αλλαντικά, κοτοπουλο-κεφτέδες
Έγινε χαμός με τα φοβερά συκωτάκια της Αυλής!
Να λοιπόν που κι η Αθήνα έχει τις ομορφιές της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου