Το 1991 κυκλοφόρησε μία έκδοση που συγκέντρωνε ένα μεγάλο μέρος από τη μουσική της Ελένης Καραϊνδρου για το θέατρο αλλά και για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο, κάτω από τον γενικό τίτλο «Ανέκδοτες ηχογραφήσεις». Ο δίσκος περιελάμβανε μουσικές εργασίες της Καραϊνδρου από το 1976 έως το 1990, με ιδιαίτερη έμφαση στη μουσική για το θέατρο και τις συνεργασίες της με το Εθνικό θέατρο, το Απλό Θέατρο και τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή. Η έκδοση περιείχε 32 μουσικά κομμάτια και 2 τραγούδια, τα οποία αποδίδονται μοναδικά από μια πλειάδα εξαιρετικών μουσικών, ανάμεσά τους ο Τάσος Διακογιώργης, ο Ανδρέας Ροδουσάκης, ο Σωκράτης Άνθης, ο Γιάννης Σπάθας και ο Τάκης Φαραζής. Ανάμεσα στα κομμάτια, υπάρχει κι ένα τραγούδι που ακουγόταν στον «Γλάρο» του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο. Στην παράσταση που έκανε πρεμιέρα στις 23 Ιανουαρίου 1988, πρωταγωνιστούσαν η Μιράντα Ζαφειροπούλου, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Δημήτρης Λιγνάδης και πολλοί άλλοι κορυφαίοι ηθοποιοί του Εθνικού. Το τραγούδι ακουγόταν ανάμεσα στην Γ' και Δ' πράξη, και στον δίσκο περιλαμβάνεται στην ίδια εκτέλεση που ακουγόταν και στην παράσταση. Ο τίτλος του είναι «Το τραγούδι της λίμνης», και είναι ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που έχει συνθέσει η Ελένη Καραϊνδρου, ενώ παράλληλα, αποτελεί και ένα σημείο συνάντησης ανθρώπων της τέχνης (όχι μόνο της μουσικής) που όμοιό του σπάνια συναντάμε στο τραγούδι.
Μες στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς και γω ψαράς
με δίχτυ αδειανό, θάλασσα εσύ και γω ο ναυαγός σου στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω.
Είσαι νοτιάς και γω πουλί χαμένο εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς είσαι βοριάς παγώνεις τα φτερά μου κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας.
Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά και γω παιδί χαμένο, μοναχό μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω.
Μες στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς και γω ψαράς
με δίχτυ αδειανό, θάλασσα εσύ και γω ο ναυαγός σου στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω.
Είσαι νοτιάς και γω πουλί χαμένο εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς είσαι βοριάς παγώνεις τα φτερά μου κι ύστερα μ' ένα φιλί ψηλά με πας.
Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά και γω παιδί χαμένο, μοναχό μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου