Φαράγγι Σαμαριάς
Το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι το μακρύτερο κι ίσως το επιβλητικότερο φαράγγι της Ευρώπης, και σίγουρα το πιο περπατημένο μονοπάτι της Ελλάδας.Το μήκος του φαραγγιού φτάνει τα 18 χλμ. και το πλάτος του κυμαίνεται από τα 150 μ. ως τα 3-4 μ. στο στενότερο σημείο του, τις διάσημες «Σιδερόπορτες». Στο παρελθόν αποτέλεσε πολύ συχνά καταφύγιο των ντόπιων για να γλιτώσουν από τις σφαγές των κατακτητών. Ενδεικτικά, το 1770, μετά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη, εδώ κατέφυγαν χιλιάδες γυναικόπαιδα Σφακιανών.Πηγή.
Φαράγγι Α. Νικολάου (Ρούβα)
Ορίζεται από τις κορυφές Αμπελάκια στα ανατολικά και Σαμάρι στα δυτικά. Πρόκειται για το σημαντικότερο φαράγγι του Ψηλορείτη και της κεντρικής Κρήτης και πήρε το όνομα του από το ομώνυμο Βυζαντινό εκκλησάκι στη νότια είσοδό του. Διασχίζει με κατεύθυνση Βορά-Νότου το επιβλητικό νότιο τμήμα του Ψηλορείτη και ενώνει το δάσος του Ρούβα στα βόρεια με την κοιλάδα του Κουτσουλίδη ποταμού στα νότια, στην περιοχή του Ζαρού.
Το φαράγγι έχει συνολικό μήκος 5 χλμ. Ξεκινάει στα βόρεια από το ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη - όπου υπάρχει διαμορφωμένος χώρος αναψυχής - και καταλήγει στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στα νότια. Η διάσχισή του απαιτεί 4 ώρες.
Το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής, 2,7 χλμ, είναι διαμορφωμένο και προσφέρεται για ήπιες δραστηριότητες αναψυχής, όπως πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση, φυσιολατρία και παρατήρηση άγριας ζωής σε ένα πραγματικά μοναδικό περιβάλλον.
Πρόκειται για ένα από τα πλουσιότερα οικοσυστήματα της
Ελλάδας, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, πανέμορφες χαράδρες,
ενδιαφέροντες γεωλογικούς σχηματισμούς και ορθοπλαγιές σπάνιας ομορφιάς.
Μέχρι τις αρχές του αιώνα φιλοξενούσε αίγαγρους. Ένα τμήμα δάσους της
νότιας εισόδου καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 1994.Φαράγγι Ζάκρου
Το διασημότερο και περισσότερο επισκέψιμο φαράγγι της ανατολικής Κρήτης. Μια υπέροχη διαδρομή που ξεκινάει νοτιοανατολικά από το χωριό Άνω Ζάκρος διασχίζει το φαράγγι και καταλήγει δίπλα από το μινωικό ανάκτορο στον κόλπο της Κάτω Ζάκρου.
Είναι βατό όλο το χρόνο σχεδόν, έχει συνολικό μήκος 2,5 χιλιόμετρα και η υψομετρική διαφορά εισόδου - εξόδου είναι περίπου 100 μέτρα.
Φαράγγι Αράδαινας
Το φαράγγι της Αράδαινας είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά φαράγγια όλης της Κρήτης. Η είσοδός του βρίσκεται στο ομώνυμο, έρημο σήμερα χωριό στο δυτικό άκρο του οροπεδίου της Ανώπολης Σφακίων, κάτω από τους επιβλητικούς και συμπαγείς όγκους των ψηλότερων κορυφών των Λευκών Ορέων.
Κοντά στην είσοδο του φαραγγιού βρίσκεται η σιδερένια γέφυρα Bailey, η οποία ενώνει την Ανώπολη με την Αράδαινα και το μικρό οικισμό του Αγίου Ιωάννη δυτικότερα. Πρόκειται για την ψηλότερη γέφυρα στην Ελλάδα και τη δεύτερη ψηλότερη στην Ευρώπη για άλματα με ελαστικό σχοινί (bungee jumping).
Το φαράγγι της Αράδαινας έχει μήκος περίπου 5,5 χιλιόμετρα και τα εντυπωσιακά τοιχώματά του υψώνονται κάθετα για πολλές δεκάδες μέτρα. Για την κατάβασή του χρειάζονται 2,5 με 3 ώρες και η πεζοπορική διαδρομή χαρακτηρίζεται ως μέτριας δυσκολίας.
Στην κοίτη αλλά και στα ψηλά τοιχώματά του φυτρώνει πλήθος από δέντρα
και άλλα ενδημικά φυτά ενώ στα βράχια βρίσκουν καταφύγιο αγριοκάτσικα,
μικρά θηλαστικά και πολλά σπάνια πτηνά.Παλαιότερα η διάσχισή του ήταν δύσκολη υπόθεση μιας και το δρόμο έκοβε ένας κατακόρυφος βράχος, για την ανάβαση του οποίου χρησιμοποιούσαν μια ασταθή σιδερένια σκάλα. Σήμερα στη δυτική πλαγιά του φαραγγιού έχει δημιουργηθεί μονοπάτι για την ασφαλέστερη και ευκολότερη διάβαση του σημείου αυτού. Η διάσχισή του μπορεί να γίνει όλες τις εποχές του χρόνου, με ιδιαίτερη όμως προσοχή το φθινόπωρο και το χειμώνα, αφού οι βροχοπτώσεις μετατρέπουν την κοίτη του σε ορμητικό χείμαρρο.
Το φαράγγι καταλήγει μέσα από τη στενή χαρακτηριστική σχισμή της εξόδου του, στη μοναχική και όμορφη παραλία που σχηματίζεται στον όρμο Μάρμαρα. Από εκεί ο επισκέπτης μπορεί με βάρκα ή με τα πόδια να κατευθυνθεί στον ήσυχο παραλιακό οικισμό Λουτρό (1 ώρα πεζοπορία) ή στη Χώρα Σφακίων (1,5 ώρα πεζοπορία).
Φαράγγι Αγίας Ειρήνης
Το μοναδικό σε ομορφιά και βλάστηση φαράγγι της Αγίας Ειρήνης, βρίσκεται στο δυτικό τμήμα των Λευκών Ορέων, κοντά στο ομώνυμο χωριό του Δήμου Καντάνου-Σελινου. Αποτελεί τμήμα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4, έχει μήκος 7,5 χιλιόμετρα και για τη διάσχισή του χρειάζονται περίπου 3 ώρες. Η είσοδός του βρίσκεται κοντά στο χωριό Αγία Ειρήνη και η έξοδός του 5 χιλιόμετρα βόρεια του παραθαλάσσιου χωριού Σούγια.
Αν και δεν είναι τόσο γνωστό και μεγάλο όσο το γειτονικό φαράγγι της Σαμαριάς, το φαράγγι της Αγίας Ειρήνηςείναι εξίσου όμορφο, έχει πλούσια βλάστηση αλλά και αρκετά σημεία με ιστορικό ενδιαφέρον, που εντοπίζονται στην κοίτη του.
Η περιοχή του φαραγγιού έχει χαρακτηριστεί ως καταφύγιο άγριας ζωής και αποτελεί τμήμα του βιότοπου του Κρητικού Αίγαγρου (Capra aegagrus cretica). Στις πλαγιές του βρίσκουν καταφύγιο σπάνια πτηνά όπως ο γυπαετός (Gypaetus barbatus), ένα από τα σπανιότερα πουλιά στην Ευρώπη, ο χρυσαετός (Aquila chrysaetos) και ο σπιζαετός, καθώς και πλήθος από μικρά θηλαστικά όπως ο ασβός, η νυφίτσα, το κουνάβι κ.α.
Χαρακτηριστικός επίσης είναι ο πλούτος της δασικής βλάστησης στη περιοχή. Οι πλαγιές του φαραγγιού είναι κατάφυτες από πυκνές συστάδες πανέμορφου οριζοντιόκλαδου κυπαρισσιού (Cupressus sempervirens var. horizontalis) και τραχείας πεύκης (Pinus brutia) ενώ την κοίτη του σκιάζουν μεγάλα πλατάνια (Platanus orientalis). Στην ομορφιά του τοπίου συμβάλλουν και μικρότερα φυτά και θάμνοι όπως το θυμάρι, το φασκόμηλο, η λεβάντα, ο κρητικός έβενος αλλά και το μοναδικό και σπάνιο δίκταμο ή έρωντας με τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Ιστορικά το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης έχει
παίξει σημαντικό ρόλο, αφού έχει αποτελέσει ορμητήριο και καταφύγιο των
επαναστατών της περιοχής. Στο παλιό γεφύρι που
συναντάει κανείς κοντά στην είσοδό του, οχυρώνονταν οι ντόπιοι κατά την
επανάσταση το 1866 για να προστατέψουν τα γυναικόπαιδα της περιοχής από
τους Τούρκους.
Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία του Σωτήρος Χριστού (1357) με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες και η ερειπωμένη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1460).
Η διαδρομή στο φαράγγι της Αγίας Ειρήνης δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες
δυσκολίες και είναι σχετικά ξεκούραστη, αν εκμεταλλευτεί κανείς τους
χώρους ανάπαυσης που έχουν διαμορφωθεί στην κοίτη του. Από την έξοδό του
είτε με τα πόδια είτε με κάποιο ταξί ή λεωφορείο μπορεί ο επισκέπτης να
κατευθυνθεί πίσω στο σημείο εισόδου ή στον παραθαλάσσιο οικισμό της
Σούγιας.(ΠΗΓΗ. >>ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου