Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στην Γη θα είνα ελληνική!

 Ο Γάλλος λογοτέχνης Jean Richepin έγραψε:‼

''Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.

Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.

Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη…

Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.

Από την ιατρική σας, την… … φαρμακευτική σας.

Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)

Από την φυσική σας, χημεία

Από την αστρονομική σας

Από την πολιτική σας

Από την καθημερινότητα σας.

Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου,διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη),
σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο,σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…
Η πρόκληση πάντως ισχύει.''
Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στην Γη θα είνα ελληνική!

**BIO:

Ρισπέν, Ζαν (Richepin, Jean) 1849 - 1926
 Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος (Μεντεά, σημερινή Λεμντίγια, Αλγερία).
Στο έργο του περιέγραψε με τολμηρή γλώσσα τη ζωή των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων και συνέβαλε στην επαναστατική ανανέωση της ποιητικής έκφρασης.
Έζησε ζωή μποέμ και περιφρονούσε τις κοινωνικές συμβατικότητες.
Η πρώτη ποιητική του συλλογή με τίτλο Το Τραγούδι των Αθλίων (La chanson de gueux, 1876) θεωρήθηκε αθυρόστομη με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε ενός μηνός φυλάκιση. Άλλες ποιητικές του συλλογές είχαν τίτλους: Τα χάδια (Les carasses, 1877), Οι βλασφημίες (Les blasphemes, 1884), Η θάλασσα (La mer, 1886), Οι παράδεισοί μου (Mes paradies, 1894). Στα μυθιστορήματά του με τίτλους, μεταξύ άλλων, Ο γλοιός (La glu, 1881), Μιάρκα η κοπέλα με την αρκούδα (Miarka, la fille Z l'ourse,1883), Η κλίκα (La clique, 1917), αναδύεται η ασυμβίβαστη, επαναστατική προσωπικότητά του.
Έγραψε επίσης τα θεατρικά έργα Ο πειρατής (Le chemineau, 1897) και Νανά Σαχίμπ (Nana Sahib, 1883) στο οποίο έπαιξε ο ίδιος στο πλάϊ της Σάρας Μπερνάρ.Το 1908 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.