Και θυμάμαι που όλο το αεροδρόμιο γέμιζε μυρωδιές της Ανοιξης. Καταπράσινο ή μάλλον κατακίτρινο από το Sinapis των Brassicaceae, το Μουσταρντ φλάουερ(!) που μας έλεγε μια ξεναγός στην Κύπρο! Το ταπεινό σινάπι που από την Sinapis alba φτιάχνουμε και την άσπρη μουστάρδα.
Εν τάξει είχε και άλλα αγριολούλουδα, που να τα θυμηθώ τώρα. Αυτό όμως που θυμάμαι ήταν η φρεσκαδούρα που κατέβαινε από την Πάρνηθα και γέμιζε τα ρουθούνια μας με γύρη όλων των ειδών ακόμη κι από έλατο. Και έμπαινε μπρος το ανοσοποιητικό μας , τα ζουμιά μας και οι αλλεργίες μας. Α..ψού!
Στρατιωτική (αεροπορική) θητεία ήταν αυτή.
Πρωτομαγιά και ήμουν
υπηρεσία ρέντινες στη πίστα μαζί με τον Αρχισμηνία Τριάντη.
Κι ήταν όλοι οι
μονιμάδες σπίρτα σκέτα.
Πριν κανά δυο μέρες ήμουν στη Μοίρα και τον άκουσα να
λέει.
-Δεν πιστεύω να με βάλεις πάλι υπηρεσία την Πρωτομαγιά;
Ημουν μέσα και το Πάσχα.
-Θα σε βάλω ρε!
Και παίρνοντας την κατάσταση ρωτάει:
-Τη μέρα πέφτει;
Κι εννοούσε (ναι ρε γμτ) πόσο του μηνός.
+
-Τρεις του Μάη του λέω.
Και πήγε στο οικείο τετραγωνάκι…
Στρατός είναι αυτός. Δεν καταλαβαίνει από τίποτε.
Ούτε από άνοιξη ούτε από λουλούδια.
Ούτε από άνοιξη ούτε από λουλούδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου