στο τραγούδι που έχει σωπάσει
στην πηγή που ‘χει στεγνώσει
στη γιορτή που ‘χει τελειώσει.
Σαν εικόνα παλιά ξεθωριάζει
ένας κόσμος που γύρω αλλάζει
όπως κι εσύ μαζί κι εγώ
έχουμε αλλάξει με τον καιρό.
Άλλαξαν πολλά μαζί κι εσύ κι εγώ.
Γειτονιές παιχνίδια παρέες
εποχές και μόδες και ιδέες
οι αγκαλιές και τα φιλιά
δε θα είναι τα ίδια ξανά.
Μοιάζουν όλα στου χρόνου τη δίνη
σαν φωνές που ο άνεμος σβήνει
ό,τι ωραίο μας φαίνεται λίγο
είναι αργά πρέπει να φύγω.
Μα όσο κι αν μας πληγώνει
ο δρόμος που τελειώνει
μας φέρνει σ’ άλλη διαδρομή.
Άσε τα είδωλα μας
να σβήνουν μακριά μας
γιατί άλλαξαν οι καιροί.
